Брытанская Малая

Асноўны артыкул: Гісторыя Малайзіі

Брытанская Мала́я^[1] — умоўная абагульненая назва сукупнасці Стрэйтс-Сетлментса, Федэратыўных Штатаў Малаі і нефедэратыўных штатаў (дзяржаў), якія знаходзіліся пад пратэктаратам Вялікабрытаніі. У афіцыйных дакументах назва не выкарыстоўвалася, бо тэрыторыі, якія яе складалі, не ўтваралі аднаго цэлага.

Брытанская Малая каля 1922 года. Жоўтым паказана тэрыторыя Федэратыўных Штатаў Малаі, сінім фармальна незалежныя (нефедэратыўныя) княствы, чырвоным паказаны тэрыторыі, якія ўваходзілі ў Стрэйтс-Сетлментс

Перад Другой сусветнай вайной Брытанская Малая падраздзялялася на наступныя адміністрацыйныя адзінкі:

• Стрэйтс-Сетлментс — англійскую калонію, якая ўключала астравы Сінгапур і Пінанг, правінцыю Уэлслі і Малаку;
• Малайскую федэрацыю (Федэратыўныя Штаты Малаі), у якую ўваходзілі дзяржавы Перак, Селангор, Негры-Сембілан і Паханг; кантроль над гэтымі дзяржавамі ажыццяўлялі англійскія рэзідэнты, што знаходзіліся пры дварах кіраўнікоў дзяржаў;
• чатыры паўночныя малайскія дзяржавы, якія не ўвайшлі ў федэрацыю — Кедах, Перліс, Келантан і Трэнгану — і Джахор, які знаходзіўся на поўдні; у гэтых дзяржавах брытанскую карону прадстаўлялі саветнікі, якія фактычна мелі такую самую ўладу, як і рэзідэнты.

Пасля Другой сусветнай вайны, у 1946 годзе тэрыторыі, якія складалі «Брытанскую Малаю», аб’ядналіся ў Малайскі Саюз.

Гл. таксама

• Гісторыя Малайзіі