Войшвіл

Войшвіл, або Войшвілт^[1] (1-я пал. XIV ст. — 1370^[1]) — літоўскі баярын.

Войшвіл
Нараджэнне	не пазней за 1340
Смерць	1370

Магчыма быў княжацкага паходжання. Паходзіў з Упіцкай зямлі^[1], «двор» Войшвіла быў напэўна ў Вайшвілчай^[lt] (паселішча згадваецца ў 1368, 1398 гадах, ёсць і цяпер). Разам з нейкім Рытам^[2] трымаў Лагойскае княства^[1]. У 1358 годзе «князі і баяры» Патрыкей, Войшвіл (Woyszwylt), Айкша, Алізар і Васка Кірдзеевіч прадстаўлялі вялікалітоўскі бок пры ўлагоджанні спрэчак з Мазовіяй, але на думку некаторых даследчыкаў^[3] гэты дагавор пазнейшы фальсіфікат. Кіраваў дэмаркацыяй вялікалітоўска-лівонскай мяжы ў 1350-1360-х гадах^[4][5]. На думку Алега Ліцкевіча, у дагаворы 1358 года Войшвіл прадстаўляў вялікага князя Альгерда^[6]. У 1367 годзе князь Уладзімір Альгердавіч «з князямі» Сцірпейкам, Войшвілам (Waysewist) і таксама Кейстутам прадстаўлялі вялікалітоўскі бок у дагаворы паміж ВКЛ і Ордэнам у Лівоніі ад 7 лістапада 1367 года^[1].

Храніст XV стагоддзя Ян Длугаш лічыў Войшвіла сынам вялікага князя Кейстута, гэту думку пераняла «Хроніка Быхаўца», а затым пазнейшыя храністы Стрыйкоўскі і Бельскі. Таксама сынам вялікага князя Кейстута названы Войшвіл пад 1359 годам у так званай уставе Альгерда пра крэваў — фальсіфікаце Тэадора Нарбута. На гэтым грунце, а таксама бо Войшвіл напісаны ў крыніцах сярод «князёў і баяр» блізка да князёў, такога меркавання трымаўся і Юзаф Вольф^[7].

Паводле Германа Вартберга, Войшвіл (Wezewilte, nobilis satrapa) загінуў у 1370 годзе ад холаду ў адступленні вялікалітоўскага войска пасля паразы пад Рудавай^[8].