Эўбея

Эўбея або Неграпонт (грэч. Εΰβοια) — найбольшы з аставоў Грэцыі ў Эгейскім моры, адлучаецца на поўначы ад берагоў Паўднёвай Фесаліі Трыкерыйскім пралівам, на захадзе ад Атыкі, Беотыі і Лакрыды — пралівамі Талактыйскім і Еўрыпам. Мае доўгую і складаную гісторыю.

Эўбея
грэч. Εΰβοια
Халкіда
Характарыстыкі
Плошча	3 684 км²
Насельніцтва	198 000 чал.
Шчыльнасць насельніцтва	53,75 чал./км²
Размяшчэнне
38°30′00″ пн. ш. 24°00′00″ у. д.HGЯO
Акваторыя	Эгейскае мора
Краіна	Грэцыя
Эўбея
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Геаграфія

Плошча паверхні вострава — 3.681 кв. км, даўжыня 158 км, шырыня не больш 40 км. Цягнецца на 170 км уздоўж усходняга ўзбярэжжа Балканскага паўвострава, з якім злучаны мостам.

Берагі абрывістыя, рэльеф горны (выш. да 1743 м, г. Дырфіс), развіты карст. Міжземнаморскія хмызнякі, лясы.

Вырошчваюць пшаніцу, вінаград, аліўкавыя гаі.

Галоўны горад — Халкіс.

Літаратура

• Эўбея // БЭ ў 18 т. Т. 18. Кн. І. Мн., 2004.