Высока-Пятроўскі манастыр

Высока-Пятроўскі манастыр (Петрапаўлаўскі, Пятроўскі, Пятра мітрапаліта, Пятроўскі Высокі, з пачатку XVIII стагоддзя — Высока-Пятроўскі) — мужчынскі стаўрапігіяльны манастыр Рускай праваслаўнай царквы ў Маскве; размешчаны на вуліцы Пятроўцы.

Славутасць
Высока-Пятроўскі манастыр
55°46′03″ пн. ш. 37°36′52″ у. д.HGЯO
Краіна	Расія
Месцазнаходжанне	Цвярскі раён
Канфесія	праваслаўе
Епархія	стаўрапігія Рускай праваслаўнай царквы[d]
Архітэктар	Алявіз Новы[d]
Першае згадванне	1317
Дата заснавання	XIV стагоддзе
Статус	Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 7710584000№ 7710584000
Сайт	vpmon.ru
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Верагодна, заснаваны ў 1315 годзе свяціцелем Пятром, мітрапалітам Кіеўскім, Уладзімірскім і ўсёй Русі. Вядомы па пісьмовых крыніцах з 1317 года. Асноўная частка сучаснага архітэктурнага комплексу манастыра збудавана ў XVII—XVIII стагоддзях. У 1929 годзе быў зачынены бальшавікамі. Дзейнасць манастыра адноўлена з 2009 года. У 2015 годзе адзначалася 700-годдзе з дня заснавання^[1].

Ансамбль манастыра

Высока-Пятроўскі манастыр — комплекс помнікаў архітэктуры, пабудаваных, па большай частцы, на сродкі баяраў Нарышкіных у канцы XVII — пачатку XVIII стагоддзя^[2]. Размешчаны на рагу вуліцы Пятроўкі і Пятроўскага бульвара, дом 28.

Першапачаткова манастыр быў драўляным, у 1514 годзе італьянскім архітэктарам Алевізам Новым быў пабудаваны першы мураваны храм Пятра мітрапаліта і драўляны храм у гонар Пакрова Прасвятой Багародзіцы, разабраны пазней. У пачатку XVII стагоддзя тэрыторыю манастыра абнеслі каменнай сцяной.

У 1952 годзе пачата рэстаўрацыя ансамбля манастыра (архітэктар — Барыс Пракопавіч Дзедушэнка). Была праведзена расчыстка мясцовасці, праведзены раскопкі і складзена хранатапаграфічная шкала развіцця тэрыторыі да пачатку XVIII стагоддзя. Дзядуленка знайшоў сляды драўлянага храма XIV—XV стагоддзяў. Адным з адкрыццяў архітэктара стала вызначэнне даты пабудовы сабора Пятра мітрапаліта (1510-я г.) і вызначэнне майстра — Алевіза Фразіна (Новага)^[3].