Візантыйская музыка

Візантыйская музыка, музыка Візантыйскай імперыі — перыяд у гісторыі музыкі, цесна звязаны з хрысціянскай культурай Усходняй рымскай імперыі, што пачынае свой росквіт у часы ўладарыння імператара Канстанціна (306—337) і занепадае з падзеннем Канстанцінопаля ў 1453 .

Візантыйская музыка*
Візантыйская музыка**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА
Тып	музыка пэўнай краіны ці рэгіёна і жанр музыкі
Крытэрыі	{{{Criteria}}}
Спасылка	{{{ID}}}
Рэгіён***	Грэцыя
Гісторыя ўключэння
Уключэнне	{{{Year}}}  (невяд. сесія)
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА» ** Назва ў афіцыйным англ. спісе *** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

Гістарычныя ўмовы і разнастайны этнічны склад насельніцтва Візантыі абумовілі разнастайнасць інтанацый, жанраў і форм Візантыйскай музыкі. Яе вытокі ўзыходзяць да персідскай, копцкай, габрэйскай і армянскай песеннай творчасці, а таксама ўключаюць у сябе дасягненні старажытнагрэчаскай музычнай культуры, што вызначалася ўключэннем буйных цэнтраў грэчаскай культуры ў Візантыю — Александрыі, Антыёхіі, Эфеса.