Віктар Іосіфавіч Рэнейскі

Ві́ктар Іо́сіфавіч Рэне́йскі (нар. 24 студзеня 1967, Бабруйск) — беларускі і малдаўскі вясляр на каноэ, трэнер. Двухразовы чэмпіён Алімпійскіх гульняў, васьміразовы чэмпіён свету, ганаровы грамадзянін Бабруйска.

Віктар Іосіфавіч Рэнейскі
руск.: Виктор Иосифович Ренейский
Пол	мужчынскі
Спецыялізацыя	веславанне на байдарках і каноэ
Нарадзіўся	24 студзеня 1967(1967-01-24) (58 гадоў) Бабруйск, Магілёўская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь  Малдова
Рост	178 см
Вага	81 кг[1]
Узнагароды і медалі Веславанне на байдарках і каноэ (мужчыны) Летнія Алімпійскія гульні Золата Сеул 1988 C-2 500 м Золата Сеул 1988 C-2 1000 м Срэбра Атланта 1996 C-2 500 м Чэмпіянаты свету Срэбра Манрэаль 1986 C-2 500 м Золата Плоўдзіў 1989 C-2 500 м Золата Плоўдзіў 1989 C-4 500 м Золата Плоўдзіў 1989 C-4 1000 м Золата Познань 1990 C-2 500 м Золата Познань 1990 C-4 500 м Золата Познань 1990 C-4 1000 м Золата Парыж 1991 C-4 500 м Золата Парыж 1991 C-4 1000 м Срэбра Парыж 1991 C-2 500 м Бронза Парыж 1991 C-2 1000 м Срэбра Дуйсбург 1995 C-2 500 м Дзяржаўныя ўзнагароды і званні Заслужаны майстар спорту СССР

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Рэнейскі.

Біяграфія

У 1986—1991 гадах 14 разоў станавіўся чэмпіёнам СССР. У 1985 годзе стаў двухразовым чэмпіёнам свету сярод юніёраў. У 1986 годзе стаў сярэбраным прызёрам на чэмпіянаце свету ў Манрэалі на каноэ-двойцы на дыстанцыі 500 м. У 1988 годзе на Алімпійскіх гульнях у Сеуле выйграў два залатыя медалі на каноэ-двойцы ў пары з Мікалаем Жураўскім на дыстанцыях 500 і 1000 м. У 1989—1991 гадах 8 разоў перамагаў і па адным разе здабываў сярэбраны і бронзавы медалі на чэмпіянатах свету на розных дыстанцыях.

У 1992 годзе Рэнейскі і Жураўскі не змаглі прайсці адбор у Аб’яднаную каманду на Алімпійскія гульні ў Барселоне. Пасля гэтага Рэнейскі стаў выступаць за Беларусь, а Жураўскі — за Румынію. У 1994 годзе Мікалай Жураўскі вярнуўся ў Малдову і ўгаварыў Віктара Рэнейскага выступаць за малдаўскую зборную. У 1995 годзе яны сталі сярэбранымі прызёрамі чэмпіяната свету ў Дуйсбургу на дыстанцыі 500 м, а ў 1996 годзе выйгралі сярэбраны медаль Алімпійскіх гульняў у Атланце ў той жа самай дысцыпліне.

У 1999—2002 гадах працаваў трэнерам у Харватыі, пасля стаў начальнікам нацыянальнай каманды Беларусі. З лістапада 2015 года галоўны трэнер нацыянальнай зборнай Малдовы па веславанні на байдарках і каноэ.

У 1990 годзе скончыў Беларускі інстытут фізічнай культуры.

Узнагароды

• Ганаровы грамадзянін Бабруйска (1988)
• Ордэн Дружбы народаў (1988)
• Заслужаны майстар спорту СССР (1989)
• Ордэн «За працоўную доблесць»^[ru] (1996)