Віленская зямля

Віленская зямля — адміністрацыйная адзінка Польскай Рэспублікі ў 1922—1926 гадах са сталіцай у Вільні.

Віленская зямля
Краіна	Польская Рэспубліка
Адміністрацыйны цэнтр	Вільня
Дата ўтварэння	13 красавіка 1922
Дата скасавання	20 студзеня 1926
Плошча	27 849 км²
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віленская зямля — тэрыторыя былой Сярэдняй Літвы і часткі былой польска-літоўскай нейтральнай паласы^[1], якая складалася з Вільні і Віленскага, Ашмянскага, Свянцянскага, Троцкага і Браслаўскага паветаў^[2] і, паводле акта ад 6 красавіка 1922 года, уключана ў склад Польшчы 13 красавіка 1922 года. Тады ў склад Віленскай зямлі былі ўключаны Дзізненскі, Дунілавіцкі і Вілейскі паветы з суседняга Навагрудскага ваяводства^[3].

     Абшары далучаныя да Польшчы як Віленская зямля пасля ліквідацыі Сярэдняй Літвы.      Абшары Навагрудскага ваяводства далучаныя да Віленскай зямлі.

У 1923—1924 гадах Віленскі і Троцкі паветы аб’яднаны ў Віленска-Троцкі павет^[4]. 1 студзеня 1926 года Дунілавіцкі павет пераўтвораны ў Пастаўскі^[5].

Віленская зямля была апошнім абшарам Польскай Рэспублікі, які атрымаў статус ваяводства. Адбылося гэта 20 студзеня 1926 года, калі паводле акта ад 22 снежня 1925 года зямля ператворана ў Віленскае ваяводства^[6].

Гл. таксама

• Крэсы ўсходнія
• Адміністрацыйны падзел Польскай Рэспублікі