Галіцкая зямля

Не блытаць з Галічына.

Галіцкая зямля (лац.: terra Galicia, польск.: Ziemia halicka) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Каралеўстве Польскім (з 1569 года — у Рэчы Паспалітай), частка Рускага ваяводства.

Галіцкая зямля
Герб[d]
Краіна	Каралеўства Польскае Рэч Паспалітая
Уваходзіць у	Рускае ваяводства
Адміністрацыйны цэнтр	Галіч
Час існавання	1349—1772

Адміністрацыйны цэнтр — горад Галіч, соймікі да 1564 года праходзілі ў Судовай Вішні, пасля — таксама ў Галічы. Галіцкі староста склікаў усю шляхту зямлі пад Галічам. Паветы абіралі 6 дэпутатаў для кароннага і скарбовага трыбуналаў на дэпутацкім і гаспадарчым сойміку.

Тэрытарыяльна-палітычнае ўтварэнне з такой назвай пачало складацца на гэтых тэрыторыях яшчэ у першай палове XII стагоддзя з Перамышльскага, Звенігародскага і Тэрэбаўлянскага княстваў. З XII стагоддзя адбыўся ўздым Галіча, які прыйшоў у заняпад пасля мангола-татарскага нашэсця 1240-х гадоў.

Падзел

Паветы

• Галіцкі павет з цэнтрам у Галічы: гродскае староства, соймік з 1564 года;
• Тэрэбавельскі павет з цэнтрам у Тэрэбоўлі: гродскае староства;
• Каламыйскі павет з цэнтрам у Каламыі.

Староствы

• Каламыйскае (Каламыя);
• Тлумацкае (Тлумач);
• Рагатынскае (Рагатын);
• Калушскае (Калуш);
• Снятынскае (Снятын);
• Бучацкае (Бучач);
• Салотвінскае (Салотвін);
• Краснапольскае (Краснопаль);
• Магільніцкае (Магільна);
• Яблуніўскае (Яблуніў);
• Буцніўскае (Буцніў).