Геакэшынг

From Wikipedia, the free encyclopedia

Геакэшынг
Remove ads

Геакэшынг — вулічая гульня па пошуку скарбаў, удзельнікі якой выкарыстоўваюць прыёмнік глабальнай сістэмы пазіцыянавання (GPS) альбо іншыя навігацыйныя тэхнікі, каб схаваць і адшукаць кантэйнеры (якія называюцца «геакэшамі» альбо проста «кешамі») у любой кропцы Зямлі. Тыповы геакэш — невялікі воданепранікальны кантэйнер, у якім знаходзіцца журнал гульні і «скарб» — звычайна цацкі альбо забаўкі невялікага кошту. На сённяшні дзень каля 800 000 геакэшаў зарэгістраваныя на розных вэб-сайтах, прысвечаных мінуламу. Геакэшы на сённяшні дзень схваныя ў больш чым 100 краінах па ўсім свеце і на ўсіх 7 кантынентах уключаючы Антарктыку.[1]

Thumb
Геакэш у Германіі
Remove ads

Гісторыя

Геакэшынг узнік амаль адразу пасля адключэння сістэмы зніжэння дакладнасці (англ.: Selective Ability (SA)) 1 мая 2000 года. У выніку гэтага дакладнасць грамадзяных прыёмнікаў GPS вырасла з 100 да 20 метраў, а ўжо 3 мая 2000 года Дэйвам Алмерам з штату Арэгон быў схаваны першы задакументаваны геакэш.[2] Месцазнаходжанне было змешчана ў групе навін сеткі Usenet. Да 6 мая гэты геакэш быў двойчы знойдзены і адзін раз было паведамлена пра знаходку. Згодна з паведамленнем Дэйва Алмера, патайніком, які ён зрабіў, было пластыкава вядро, практычна цалкам закапанае ў зямлю, у якім знаходзілася праграмнае забеспячэнне, відэа, кнігі, ежа, грошы і рагатка.[3]

Паходжанне назвы

Гульня першапачаткова назывылася англ.: GPS stash hunt альбо англ.: gpsstashing (пошук альбо хаванне тайнікоў з дапамогай GPS). Пасля абмеркавання ў групе gpsstash Архівавана 10 кастрычніка 2008. назва была зменена. 30 мая 2000 года Мэт Стам выказаў меркаванне, што назва «тайнік» можа мець негатыўны падтэкст і прапанаваў выкарыстоўваць замест яго назву «геакэшынг».[4]

Remove ads

Гульня

Thumb
Геакэш «Loonse en Drunense Duinen», схаваны ў Галандыі

Першапачаткова можа падацца, што знайсці тайнік пры дапамозе GPS-прыёмніка і каардынат проста. Аднак дакладнасць, з якой GPS-прыёмнік вызначае пазіцыю, складае некалькі дзясяткаў метраў. GPS-прыёмнік дазваляе толькі паказаць мясковасць знаходжання тайніка. Але для дакладнага пошуку неабходна карыстацца падказкамі ў апісанні тайніка.

Тайнікі бываюць самых розных відаў. Самы распаўсюджаны тайнік — гэта кантэйнер з накрыўкай, у якім знаходзяцца «скарбы» — дробныя прадметы (дыскі, кнігі, цацкі) і нататнік (журнал гульні) для тых, хто знайшшоў тайнік. Гулец мае права адзначыцца ў нататніку і ўзяць любы прадмет, але таксама ён мусіць пакінуць які-небуць іншы прадмет падобнай вартасці. Нататнік з’яўляецца абавязковым атрыбутам тайніка і ўтрымлівае інфармацыю пра тайнік і яго наведвальнікаў. Пасля наведвання тайніка гулець мусіць зачыніць кантэйнер і пакінуць яго на папярэднім месцы. Пры гэтым тайнік маскіруецца, каб наступныя гульцы прыклалі не меншыя намаганні знайсці кантэйнер, а таксама каб ён не быў выпадкова знойдзены пабочнай асобай. Застаецца толькі напісаць пра сваю знаходку ў інтэрнэтнай гасцёйні тайніка.

Апроч традыцыйных сустракаюцца таксама і пакрокавыя тайнікі. Для таго, каб знайсці кантэйнер, геакэшар павінен развязаць задачу, якую стварыў аўтар тайніка. Часам задача палягае ў адказах на пытанні, звязаныя з мясковасцю, часам патрабуюцца здольнасці арыентавання на мясцовасці, а ў пэўных выпадках гульцу спатрэбіцца паказаць сваю эрудыцыю, каб развязаць задачу.

Remove ads

Зноскі

  1. гісторыя геакэшынгу Geocaching.com (англ.)
  2. Matt Stum 30 мая 2000 г. (англ.)

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads