Гекатанхейры

Гекатанхе́йры (ад. стар.-грэч.: ἑκατόν, «сто, сотня» і χείρ, «рука») (Старукія, лац. Цэнцыманы) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1] — старукія пяцідзесяцігаловыя веліканы, увасабленне стыхій, паводле Гесіёда — сыны вярхоўнага бога Урана (неба) і Геі (зямлі).^[2]: Брыярэй (Эгеон), Кот і Гіес. Паводле Еўмела — старэйшыя дзеці Урана і Геі^[3] (паводле Гесіёда, малодзейшыя за тытанаў і цыклопаў^[4])

Адразу пасля нараджэння заключаны ў нетрах зямлі бацькам, які апасаўся за сваё валадарства. Уран надзе на іх кайданы і пасяліў у нетрах зямлі, а Зеўс вызваліў іх для вайны з тытанамі.^[5]

Падчас тытанамахіі адгукнуліся на заклік багоў-алімпійцаў і выступілі супраць тытанаў, чым прынеслі перамогу багам.

Пазней яны пільнуюць у Тартары тытанаў^[6]. Кот і Гіес жывуць у «найглыбейшых месцах Акіяна».^[7]

Паводле рацыяналістычнага вытлумачэння, гэта насамрэч людзі, якія жылі ў горадзе Старучча ў Хаоніі.^[8]

Брыярэй

Брыярэй (стар.-грэч.: Βριάρεως, «магутны») — адзін з братоў-гекатанхейраў.

Кот

Кот (стар.-грэч.: Κότος, «гнеў») — адзін з братоў-гекатанхейраў. Паводле Гесіёда, гутарыць з Зеўсам.^[9]

Гіес

Гіес (стар.-грэч.: Γύης, «ралля») — адзін з братоў-гекатанхейраў. Сустракаецца напісанне Гіянт.^[10] і Гігес.^[11]