Генрых Міхайлавіч Траццяк

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Траццяк.

Генрых Міхайлавіч Траццяк (29 чэрвеня 1937, в. Літва, Ляхавіцкі раён, Брэсцкая вобласць — 22 студзеня 2024) — беларускі работнік сельскай гаспадаркі (старшыня калгаса), Герой Сацыялістычнай Працы (1988)

Генрых Міхайлавіч Траццяк
Род дзейнасці	аграном
Дата нараджэння	29 чэрвеня 1937(1937-06-29)
Месца нараджэння	Літва, Gmina Darewo[d], Баранавіцкі павет, Навагрудскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Дата смерці	22 студзеня 2024(2024-01-22) (86 гадоў)
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія
Узнагароды і прэміі

Біяграфія

Нарадзіўся ў шматдзетнай сям’і фельчара.

Пасля вайны скончыў няпоўную сярэднюю школу. З малых гадоў дапамагаў бацькам весці гаспадарку, падлеткам пачаў працаваць у калгасе. Пазней атрымаў сярэднюю адукацыю ў Баранавіцкай вочна-завочнай школе рабочай моладзі.

У 1956 годзе быў прызваны на тэрміновую службу ў Савецкую Армію. Пасля звальнення ў запас скончыў з адзнакай Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію ў Горках і з 1969 года працаваў галоўным аграномам у калгасе імя Ламаносава Ляхавіцкага раёна.

У 1975 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Эфектыўнасць прымянення мінеральных угнаенняў пад ячмень у залежнасці ад гатунку на дзярнова-падзолістых лёгкасуглінкавых глебах паўднёвага захаду Беларусі».

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 17 жніўня 1988 года за выдатныя вынікі, дасягнутыя ў павелічэнні вытворчасці сельскагаспадарчай прадукцыі на аснове асваення інтэнсіўных тэхналогій і перадавых метадаў арганізацыі працы ў земляробстве і жывёлагадоўлі і праяўленую працоўную доблесць, было прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы з уручэннем ордэна Леніна і залатога медаля «Серп і Молат».

Кіраваў гаспадаркай амаль трыццаць гадоў і пайшоў на заслужаны адпачынак у 1997 годзе. Прымаў актыўны ўдзел у працы раённай і абласной ветэранскіх арганізацый, навукова-вытворчай групы пры Ляхавіцкім райвыканкаме. У 2012 годзе стаў уладальнікам сядзібы Бохвіцаў у вёсцы Флер’янова і заняўся яе аднаўленнем.

Памёр 22 студзеня 2024 года^[1].

Узнагароды

Герой Сацыялістычнай Працы (1988), узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, ордэнамі Кастрычніцкай Рэвалюцыі і «Знак Пашаны», медалём «За працоўныя заслугі», залатым, сярэбраным і бронзавым медалямі ВДНГ СССР

Зноскі

1. Не згасне Зорка Героя(недаступная спасылка)