Гіганты

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Гігант.

Гіга́нты (стар.-грэч.: Γίγαντες; адз. л. Γίγας) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1] веліканы.

Гігант Гратыён, які змагаецца з Артэмідай. Рэльеф. Ватыкан

У Гесіёда гіганты з'яўляюцца бажаствамі, сынамі Геі (Землі), якая была аплоднена кроплямі крыві, якія ўпалі з адрэзаных палавых органаў Урана (Неба)^[2], а таксама семем свайго другога мужа - жорсткага і жудаснага бажаства Тартара.

Па Гамеру, дзікія, велічэзныя і роднасныя багам істоты (пароджаны Геяй^[3]); іх цар Эўрымедон быў забіты багамі, з усім народам, за знявагу.

Гл. таксама

• Гігантамахія
• Пергамскі алтар

Зноскі

1. Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.301-302, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.2. С.61-62
2. Гесіёд. Тэагонія 185—186; Орфіка, фр.63 Керн
3. Гамер. Адысея XI 576