Гіпотэза заапарка

Гіпотэза заапарка - прапанаваная ў 1973 годзе амерыканскім астраномам Джонам Болам гіпотэза, прапанаваная як адказ на парадокс Фермі ў адносінах відавочнай адсутнасці доказаў ў падтрымку існавання вышэйшых фомаў пазаземнага жыцця^[1]. Згодна з гэтай гіпотэзай, наяўнасць жыцця на Зямлі даўно вядома разумным прадстаўнікам пазаземных цывілізацый, але прадстаўнікі пазаземнага жыцця лічаць за лепшае не ўмешывацца ў жыццё на Зямлі і абмяжоўваюцца назіраннем за яе развіццём, накшталт назірання людзей за жывёламі ў заапарке. Мяркуецца таксама, што адкрытыя кантакты ў выніку будуць зроблены ў той момант, калі людзі дасягнуць пэўнага ўзроўня развіцця^[2][3]. Згодна з адным з адгалінаванняў шэтай гіпотэзы, узровень ведаў чалавецтва знаходзіцца на такім нізкім узроўні развіцця, што даць чалавецтву зразумець, што кантакт наладжаны, пазаземным цывілізацыям не здаецца магчымым^[4].

Здымак космаса, які ахоплівае больш за 10 000 галактык у інтэрвале некалькі міліярдаў светлавых гадоў

Зноскі

1. John A. Ball, «The Zoo hypothesis», dans Icarus, vol. 19, no 3, jullet 1973, p. 347-349 (ISBN0019-1035 et 1090-2643)
2. Laura knight-Jadczyk (2006), «The High strangeness»
3. Bal, john A. (Jul 1973). The Zoo Hypothesis. Icarus. 19 (3): 347–349. doi:10.1016/0019-1035(73)90111-5.
4. Marsiada.ru Этапы несостоявшейся дружбы! (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2011. Праверана 27 верасня 2015.