Гістарычная геаграфія

Гістарычная геаграфія вывучае фізічную, эканамічную і палітычную геаграфію мінулага той ці іншай краіны або тэрыторыі.^[1]

На дадзены момант вылучаецца 8 сектараў гістарычнай геаграфіі:^{[крыніца?]}

1. гістарычная фізічная геаграфія (гістарычнае землязнаўства) — самая кансерватыўная галіна, вывучае змены ландшафту;
2. гістарычная палітычная геаграфія — вывучае змены палітычнай карты, дзяржаўнага ладу, маршруты заваявальных паходаў;
3. гістарычная геаграфія насельніцтва — вывучае этнаграфічныя і геаграфічныя асаблівасці размеркавання насельніцтва на тэрыторыях;
4. гістарычная сацыяльная геаграфія — вывучае ўзаемаадносіны грамадства, змену сацыяльных слаёў;
5. гістарычная культурная геаграфія — вывучае духоўную і матэрыяльную культуру;
6. гістарычная геаграфія ўзаемадзеяння грамадства і прыроды — прамое (ўплыў чалавека на прыроду) і зваротнае (прыроды на чалавека);
7. гістарычная эканамічная геаграфія — вывучае развіццё вытворчасці, прамысловыя рэвалюцыі;
8. гісторыка-геаграфічнае краіназнаўства.

Вядомыя прадстаўнікі

• Уладзімір Святаслававіч Кусаў (1935 - 2009)
• Мацвей Кузьміч Любаўскі (1860 - 1936)
• Віктар Аляксандравіч Мураўёў (1941 - 2009)
• Міхаіл Мікалаевіч Ціхаміраў (1893 - 1965)
• Віктар Карнельевіч Яцунскі (1893 - 1966)

Зноскі

1. БСЭ Архівавана 25 ліпеня 2014.