Даждзьбог

Дажбог (або Даждзьбог) — у славянскай міфалогіі бог сонечнага святла, сын Сварога. Дажбог быў у славян богам Сонца. Імя яго не ад слова «дождж», як іншы раз памылкова думаюць, яно азначае — «Бог, які дае». Славяне верылі, што Дажбог ездзіць па небу ў цудоўнай калясніцы, запрэжанай чацвёркай белых вогнегрывых коней з залатымі крыламі. А сонечнае святло зыходзіць ад вогненага шчыта, які Дажбог возіць з сабой. Двойчы ў суткі — раніцай і вечарам — ён перасякае Акіян-мора на ладдзі, якую цягнуць гусі, качкі і лебедзі. Таму славяне прыпісвалі асобую моц абярэгам-талісманам у выглядзе качачкі з галавой каня.

Даждзьбог
ст.-слав: Даждьбог
Міфалогія	славянская міфалогія[1]
Сфера ўплыву	Сонца[1]
Пол	мужчынскі пол[1]
Бацька	Сварог[1]
У іншых культурах	Dabog[d][1]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ва ўяўленні беларусаў — прыгожы, светлавалосы моцны дзяцюк. Дажбог — апякун і настаўнік земляробаў, беларусы — яго ўнукі. Верылі, што Дажбог дае людзям фізічную сілу, здароўе, майстэрства. Дажбог захоўвае зямныя ключы. Ён замыкае на зіму зямлю, а потым аддае ключы птушкам, якія адносяць іх у Вырай. Вясной птушкі вяртаюць ключы, і Дажбог адмыкае імі зямлю. Прадвесніцаю Дажбога з’яўляецца Багіня ранішняга святла — Дзянніца.

Дажбог у сучасным мастацтве

У Астрахані 10 красавіка 2016 года ў асабліва ўшанаваным месцы на тэрыторыі горада мясцовымі раднаверамi быў усталяваны ідал Даждзьбога^[2].

12 красавіка 2016 года з’явілася інфармацыя аб апаганьваннi ідала і знішчэнні ўсёй прылеглай тэрыторыі^[3].

Зноскі

1. Encyclopedia of Ancient Deities — 1 — Jefferson: McFarland & Company, 2000. — P. 144. — 597 p. — ISBN 0-7864-0317-9

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3303647'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q111913652'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2029233'></a>
2. У Астраханi усталявалi iдал Даждзьбога (на русском)
3. У Астраханi апаганiлi iдал Даждзьбога (на русском)