Даніла Валер’евіч Казлоўскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Казлоўскі.

Даніла Валер’евіч Казлоўскі (нар. 3 мая 1985, Масква) — расійскі акцёр тэатра і кіно.

Даніла Казлоўскі
Дата нараджэння	3 мая 1985(1985-05-03) (40 гадоў)
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР
Грамадзянства	Расія
Жонка	Уршула Магдалена Малка[d]
Адукацыя	Kronstadt Sea Cadet Corps[d] (2002) Санкт-Пецярбургская дзяржаўная акадэмія тэатральнага мастацтва (2007)
Прафесія	мадэль, тэатральны акцёр, кінаакцёр, акцёр, кінарэжысёр, кінапрадзюсар, тэлеакцёр, сцэнарыст, рэжысёр
Узнагароды	«Залаты арол» (2013)
IMDb	ID 1572716
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 3 мая 1985 года ў Маскве^[1]. Акрамя яго ў сям’і яшчэ два браты — старэйшы Ягор і малодшы Іван. Бацька Данілы, Валерый Іванавіч Казлоўскі,— заслужаны працаўнік культуры РФ, доктар філасофскіх навук, прафесар, акадэмік, арганізатар кафедры рэкламы ў Маскоўскім універсітэце — МДУКМ, а таксама першай у Расіі Вышэйшай школы рэкламы і першага Расійскага студэнцкага фестывалю сацыяльнай рэкламы.

З дзяцінства займаўся танцамі і вакалам, іграе на саксафоне і альце. Цягам шасці гадоў, па жаданні бацькоў, Даніла праходзіў вучобу ў Кранштацкім марскім кадэцкім корпусе, скончыў навучанне ў 2002 годзе. У кіно акцёр пачынае здымацца яшчэ ў 1998 годзе. Яго першая роля — роля хулігана ў серыяле «Простыя ісціны». Менавіта гэта і стала вырашальным у жыцці Казлоўскага пры выбары далейшай прафесіі. Таму, пасля заканчэння вучобы ў кадэцкім корпусе, Даніла, насуперак усім угаворам і перасцярогам, паступае ў Санкт-Пецярбургскую тэатральную акадэмію, на акцёрска-рэжысёрскі курс пад кіраўніцтвам Льва Додзіна (скончыў ў 2007 годзе). Пачынаючы з другога курсу, акцёр рэгулярна здымаецца ў кіно. Часам за год яму ўдаецца прыняць удзел у здымках 3-4 карцін. У 2006 годзе Даніла Казлоўскі быў ганараваны звання Лаўрэата прэміі расійскай кінакрытыкі і кінапрэсы «Белы слон» за ролю ў мастацкім фільме «Garpastum». На сённяшні дзень акцёр зняўся больш чым у дваццаці кінакарцінах.

Іграе галоўныя ролі ў спектаклях Пецярбургскага акадэмічнага малога драматычнага тэатра — Тэатра Еўропы і здымаецца ў кіно.

Галівудскі дэбют у фільме ў Казлоўскага адбыўся ў карціне Марка Уотэрса «Акадэмія вампіраў» (Vampire Academy), створаным па серыі кніг амерыканскай пісьменніцы Райчэл Мід. Казлоўскі сыграў у фільме Дзмітрыя Белікава — настаўніка адной з гераінь фільма.

Зняўся ў рэкламным роліку Chanel з актрысай Кірай Найтлі^[2][3].

Актыўна займаецца дабрачыннасцю^[4][5].

Асабістае жыццё

Увосень 2008 года ажаніўся з актрысай МДТ Уршуляй Магдаленай Малкай. У 2011 годзе развёўся. У пачатку лютага 2013 года часопіс «7 дзён» паведаміў пра раман Юліі Снігір з акцёрам Данілам Казлоўскім, з якім яна разам здымалася ў гістарычнай драме французскага рэжысёра Жазэ Даяна «Распуцін». У 2015 годзе стала вядома пра адносіны Данілы з Вольгай Зуевай.

Ролі ў тэатры

• «Кароль Лір» — Эдгар
• «Варшаўская мелодыя» — Віктар
• «Жыццё і лёс» — Новікаў
• «Валадар мух» — Ральф
• «Ларэнзача» — Ларэнзача
• «Вераломства і каханне» — Фердынанд
• «Вішнёвы сад» — Лапахін

Фільмаграфія

Год		Назва	Роля
1999	с	Простыя ісціны	шасцікласнік
2003	с	Я ўсё вырашу сама: Танцуючая на хвалях	Валера
2003	с	Вуліцы разбітых ліхтароў. Мянты-5	салдат-дэзертыр Папоў
2004	тф	Сісі — мяцежная імператрыца	юны Франц Іосіф	ру
2004	ф	На верхняй Маслаўцы	Мадыльяні	ру
2005	ф	Гарпастум	Мікалай	ру
2006	с	Алька	Лёня Астахаў
2006	ф	Злачынства і надвор'е	Віктар	ру
2007	ф	Завяшчанне Леніна	Сяргей	ру
2008	ф	Мы з будучыні	Сяргей Філатаў (Борман)	ру
2009	ф	Веселуны	Люся (Люся Касматая), Дзіма, травесці	ру
2009	с	А. Д.	Данііл Агеяў
2009	ф	Гамлет. XXI стагоддзе	Лаэрт	ру
2010	ф	Адзіночка	Андрэй Грамоў	ру
2010	с	Замах	Яўген Костин
2010	ф	Масква, я люблю цябе	таксіст	ру
2011	ф	Гальфстрым пад айсбергам	Ари Брыльскі	ру
2011	ф	Мішэнь	Митя	ру
2011	ф	Пяць нявест	Аляксей Каверин	ру
2011	ф	Шхера-18	Андрэй Ягораў	ру
2011	ф	Распуцін	Вялікі князь Дзмітрый Паўлавіч	ру
2012	ф	Шпіён	Ягор Дорын	ру
2012	ф	Духless	Макс Андрэеў	ру
2013	ф	Легенда № 17	Валерый Харламаў	ру
2013	тф	Усё пачалося ў Харбіне	Барыс Эйбажэнка	ру
2014	ф	Акадэмія вампіраў	Дзмітрый Белікаў	ру
2014	ф	Дуброўскі	Уладзімір Дуброўскі	ру
2015	ф	Хардкор	Акан	ру
2015	ф	Статус: Свабодны	Мікіта	ру
2015	ф	Духless 2	Макс Андрэеў	ру
2016	ф	Экіпаж	Аляксей Гушчын	ру
2016	ф	Дэкаратар	Эраст Фандорын	ру
2017	ф	Вікінг	Уладзімір Святаславіч	ру

Узнагароды

• 2006 — Прэмія «Белы слон» за лепшую мужчынскую ролю ў фільме «Гарпастум»
• 2006 — Лаўрэат прэміі «Залаты сафіт» за ролю Эдгара ў спектаклі «Кароль Лір»^[6].
• 2008 — «Лепшая галоўная мужчынская роля» — у фільме «Мы з будучыні» (рэжысёр А. Малюкоў) на XVI Фестывалі акцёраў кіно «Сузор’е-2008» (Цвер).
• 2013 — Лаўрэат прэміі Нацыянальнай акадэміі кінематаграфічных мастацтваў і навук Расіі «Залаты арол» за «Лепшую мужчынскую ролю» (фільм «Духless»).
• 2013 — Намінацыя на прэмію «Ніка» за Лепшую мужчынскую ролю (фільм «Духless»).
• 2013 — Лаўрэат прэміі «ТОП 50» Архівавана 5 красавіка 2018. часопіса «Собака.ru» у намінацыі «Кіно»
• 2013 — Чалавек года па версіі GQ.
• 2013 — «Мужчына года» па версіі часопіса Glamour^[7].
• 2014 — Намінацыя на прэмію «Залаты арол» За лепшую мужчынскую ролю (фільм «Легенда № 17»).
• 2014 — Атрымаў прэмію «Фігаро» ў намінацыі «Лепшыя з лепшых», якую ўручаюць за выкананне роляў на драматычнай сцэне.
• 2014 — Лаўрэат прэміі «ТОП 50» Архівавана 5 красавіка 2018. часопіса «Сабака.ru» у намінацыі «Кіно»
• 2014 — Атрымаў прэмію Алега Янкоўскага за ролю Лапахіна ў спектаклі Льва Додзіна «Вішнёвы сад» у Малым Драматычным тэатры.

Зноскі

1. Акадэмічны Малы Драматычны Тэатр — Тэатр Еўропы Архівавана 23 чэрвеня 2012.
2. Даніла Казлоўскі зняўся ў рэкламе Chanel з Кірай Найтлі
3. Кіра Найтлі і Даніла Казлоўскі ў рэкламе «Chanel». Акцёры зняліся ў міні-фільме ў падтрымку «Coco Mademoiselle»
4. Інтэрв’ю пра дабрачынную дзейнасць
5. Даніла Казлоўскі адкрыў цэнтр для аўтыстаў
6. Даніла Казлоўскі на сайце Тэатра Еўропы (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 6 чэрвеня 2012. Праверана 15 лютага 2012.
7. Жанчынай года Glamour 2013 стала Дума, Мужчынам года – Даніла Казлоўскі (нявызн.). Piter.TV (13 лістапада 2013). Праверана 18 лістапада 2013.