Даніэл Вулфал

Дэ́ніэл Берлі Ву́лфал (англ.: Daniel Burley Woolfall; 15 чэрвеня 1852 — 24 кастрычніка 1918) — другі прэзідэнт ФІФА (1906—1918).

Даніэл Вулфал
англ.: Daniel Burley Woolfall
2-і прэзідэнт ФІФА[d] 4 чэрвеня 1906 — 24 кастрычніка 1918
Папярэднік	Рабер Герэн
Пераемнік	Жуль Рымэ
Нараджэнне	15 чэрвеня 1852(1852-06-15) Блэкберн, Blackburn with Darwen[d], Ланкашыр, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Смерць	24 кастрычніка 1918(1918-10-24) (66 гадоў)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Ураджэнец Англіі.

Да таго, як Вулфала абралі прэзідэнтам ФІФА ён быў членам Футбольнай асацыяцыі Англіі ад Блэкберна, пад яго кантролем быў англійскі футбол і частка французскіх клубаў, якія ўваходзілі ў асацыяцыю.

На пасадзе прэзідэнта ФІФА ён займаўся ўніфікацыяй правіл футбола, прымаў удзел у арганізацыі футбольных турніраў Алімпійскіх гульняў 1908 і 1912 гадоў. Акрамя міжнародных правіл футбола ён таксама распрацаваў асноўныя палажэнні дзейнасці ФІФА, частка з якіх ужываецца да цяперашняга часу^[1]. Міжнародныя спаборніцтвы былі падзелены на клубныя і нацыянальныя. Удзел членаў ФІФА ў іншых міжнародных камерцыйных турнірах быў забаронены.

Актыўна займаўся распаўсюджваннем уплыву ФІФА і пашырэннем яго геаграфіі. Да 1909 года ў арганізацыі былі толькі еўрапейскія краіны. Намаганнямі Вулфала да міжнароднай федэрацыі далучыліся ПАР (1909), Чылі (1912), Аргенціна (1912) і ЗША (1913).