Другая праграма ЦТ

2-я праграма Цэнтральнага тэлебачання (таксама — «ЦТ-2»)^[1] — асноўная агульнасаюзная, інфармацыйная, грамадска-палітычная, пазнавальная і мастацкая агульнасаюзная праграма Цэнтральнага тэлебачання СССР^[2]. Рэдакцыі і студыі тэлеканала размяшчаліся ў тэлецэнтры «Астанкіна» (АСК-1).

ЦТ-2
2-я праграма Цэнтральнага тэлебачання
Краіна	СССР
Зона вяшчання	СССР
Час вяшчання	(1950-е) с 19:00 до 22:00 (1960-е) с 18:00 до 23:00 (1970-е—1982) будныя днi: с 18:00/19:30 до 23:00 выхадны: с 15:00/19:00 — 23:00 с 7:00 до 1:00 (пн—вс) (1982—1991)
Мова вяшчання	рускi
Цэнтр кіравання	Масква, Шабалаўскі тэлецэнтр (1956—1967) Масква, тэлецентр «Астанкiна» (1967—1991)
Фармат выявы	576i (SDTV)
Дата пачатку вяшчання	14 лютага 1956 года
Дата канца вяшчання	26 снежня 1991 года
Прычына зачынення	Ліквідацыя Усесаюзнай дзяржаўнай тэлерадыёвяшчальнай кампаніі СССР
Заменены	РТР
Заснавальнік	СССР (як заснавальнік Дзяржаўнага камітэта СССР па тэлебачанні і радыёвяшчанні)
Уладальнік	СССР (як заснавальнік Дзяржаўнага камітэта СССР па тэлебачанні і радыёвяшчанні)
Кіраўнікі	Георгій Іваноў (намеснік старшыні Дзяржтэлерадыё СССР, 1965-1970) Энвер Мамедаў (намеснік старшыні Дзяржтэлерадыё СССР, 1970-1985) Леанід Краўчанка (намеснік старшыні Дзяржтэлерадыё СССР, 1985-1988) Рыгор Шэвелеў (намеснік старшыні Дзяржтэлерадыё СССР, 1988-1991) Віктар Любаўцаў (галоўны рэдактар галоўнай рэдакцыі інфармацыі Цэнтральнага тэлебачання, 1977-1983) Эдуард Сагалаеў (галоўны рэдактар інфармацыі Цэнтральнага тэлебачання, 1988-1990) Барыс Хесін (дырэктар творчага аб’яднання «Экран»)
Роднасныя каналы	Першая праграма ЦТ Маскоўская праграма Адукацыйная праграма Ленінградская праграма Шостая праграма

Гiстория

1956—1981. Другая (маскоўская) праграма ЦТ

Тэлеканал пачаў сваё вяшчанне 14 лютага 1956 года^[3] як «Другая (маскоўская) праграма ЦСТ». З 16 мая 1957 года — «Другая праграма ЦТ».

Першапачаткова ажыццяўляў вяшчанне толькі ў вячэрні час на тэрыторыі Масквы і Маскоўскай вобласці. Акрамя агульнатэматычных перадач на другім канале трансляваліся таксама праграмы для маскоўскага гледача. У 1960 годзе на базе ЦТ была створана Галоўная рэдакцыя праграм для Масквы. Першай перадачай яе стала інфармацыйная праграма «Маскоўскія навіны», якая з’явілася ў студзені 1961 года»^[4]. Затым з’явіліся інфармацыйная праграма «Хроніка Маскоўскага тыдня», публіцыстычныя праграмы «Падмаскоўныя сустрэчы», «Масква і масквічы» і іншыя^[5][6]. З 1964 года на «Другой праграме ЦТ» стала выходзіць перадача для дзяцей «Добрай ночы, малыя!».

У 1960-я — сярэдзіне 1970-х гадоў ахоп вяшчання «Другой праграмы ЦТ» быў пашыраны^{[7][8][9][10][11][12][13]}. У сярэдзіне 1970-х гадоў Вілен Васільевіч Ягораў, які працаваў рэдактарам на ЦТ, адзначаў:

«Другая праграма ЦТ» была разлічана на аўдыторыю, якая складаецца з гледачоў Масквы і Падмаскоўя. Аднак далейшае развіццё тэхнічных сродкаў транспарціроўкі перадач «Другой праграмы ЦТ», уключэнне ў радыус яе дзеяння новых абласцей РСФСР, а таксама Беларусі, Латвіі і Літвы ставіць па-новаму пытанне аб характары вяшчання па гэтай праграме.

— ^[14]

У 1977 годзе^[15] зона распаўсюджвання «Другая праграма ЦТ» рэзка скарацілася. З гэтага моманту яна працягнула вяшчаць толькі ў Маскве, Маскоўскай і часткова Разанскай абласцях. У астатніх жа рэгіёнах Савецкага Саюза замест «Другой праграмы ЦТ» сталі трансляваць «Чацвёртую праграму ЦТ»^[16][17].