Закон Вакернагеля

Зако́н Вакерна́геля — правіла, сфармуляванае швейцарскім лінгвістам Якабам Вакернагелем адносна пазіцыі ненаціскных слоў у праіндаеўрапейскай мове.

Згодна з гэтым правілам, слаба- і ненаціскныя словы (т. зв. клітыкі) прымыкалі да слоў пад націскам і займалі другое месца ў сказе. Граматычны клас першага (націскнога) члена не быў фіксаваны.

Гэтую з'яву можна назіраць часткова і ў сучасных індаеўрапейскіх мовах: у многіх славянскіх (чэшская) і французскай, а раней — у літоўскім пісьменстве.

Спасылкі

• Адамс, Н. Закон Вакернагеля і пазіцыя ненаціскных асабовых займеннікаў у класічнай латыні(англ.). — Манчэстарскі ўніверсітэт. Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2012.
• Вексина М. В. Закон Вакернагеля (обзор) // Социальные и гуманитарные науки. Отечественная и зарубежная литература. Сер. 6, Языкознание: Реферативный журнал. — 2008. — № 3. — С. 35—67.