Казімір Андрэевіч Буйніцкі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Казімір Андрэевіч Буйніцкі (30 лістапада (11 снежня) 1788[1], Краслава, Карона Каралеўства Польскага — 14 (26) ліпеня 1878[1], Дагда, Дагдская воласць[d]; Крыптанімы: WR) — пісьменнік, публіцыст, краязнавец.
Ганаровы куратар школ Віцебскай губерні. У 1842—1849 гадах выдаваў альманах «Rubon». Даследчык Падзвіння, член Віленскага археаграфічнага таварыства, актыўны член Віленскай археалагічнай камісіі.
Аўтар этнаграфічна-краязнаўчых нарысаў, вершаванай камедыі «Komedje» (1851), апавяданняў і вершаў «Stara Panna» (1854), «Siostra Gertruda» (1842), «Pamiętniki ks. Jordana» (1852), «Biórko» (1862), «Wędrówki» (1841), «Nowa wędrówka po małych drogach» (1852) на польскай мове. У сваіх апавяданнях даволі праўдзіва паказвае жыццё беларускага і латышскага сялянства[2].
Remove ads
Зноскі
- Swartz A. Kazimierz Bujnicki — 2007.
- Энциклопедический словарь Брокгауза… Т. IVa. С. 864.
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads