Каланізацыя

Каланізацыя — працэс засялення і асваення новых тэрыторый. Каланізацыя цесна звязана з паняццем міграцыі, аднак не прадугледжвае аўтаматычнай страты каланізатарскай супольнасцю кантролю над сваёй ранейшай тэрыторыяй. У старажытнасці каланізацыя і заснаванне калоній былі шырока распаўсюджанай практыкай сярод народаў-каланізатараў, такіх як грэкі ці фінікійцы. Пачынаючы з эпохі Вялікіх геаграфічных адкрыццяў, еўрапейская каланізацыя ахапіла розныя кантыненты. З часам, валоданне калоніямі стала настолькі палітычна і эканамічна істотным для вядучых дзяржаў, што ў гістарыяграфіі прынята гаварыць пра эпоху каланіялізму.

Каланізацыя
Вывучаецца ў	colonial studies[d]
Супрацьлегласць	дэкаланізацыя
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Каланізацыя (значэнні).

Гл. таксама

• Экспансія
• Каланіст

Літаратура

• Marcy Rockman, James Steele (2003). The Colonization of Unfamiliar Landscapes. Routledge. ISBN 0-415-25606-2.