Кальварыя

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Кальварыя (значэнні).

Кальварыя (лац.: Calvaria — Галгофа) — святое месца ў каталікоў Беларусі, Літвы і Польшчы, якое размяшчалася на ўзгорках ці ў лесе на былых язычніцкіх капішчах. Шлях да кальварыі мог складацца з некалькіх дзясяткаў стаянак (на іхнім месцы стаяць капліцы, брамы, крыжы). Сюды прыходзілі набожныя, хворыя, калекі, старцы на пакаянне.

Звычайна размяшчаліся на пагорках, каб нагадваць сваім палажэннем Галгофскую гару ля Іерусаліма.

Першая кальварыя паўстала ля Кордавы ў Іспаніі ў 1405—1420 гадах з ініцыятывы дамініканца Альваруса. Пазней яны пачалі з'яўляцца на тэрыторыі Германіі і Італіі. Кальварыі ў 2-й палове 16 стагоддзя з'яўляліся апорнымі пунктамі каталіцызму.

Утрымоўвалі розную колькасць стадый, ад адзінак да некалькіх дзясяткаў. З развіццём набажэнства крыжовага шляху стадыі Мукаў Гасподніх, у колькасці 14, сталі таксама змяшчацца ўнутры каталіцкіх храмаў.

Маглі пад гэтай назвай знаходзіцца і могілкі.

На Беларусі

• Мядзельская Кальварыя — на ўскраіне Мядзела Мінскай вобласці, абапал аўтатрасы Мядзел — Паставы (праз Чарняты)^[1]. Паўстала ў 1772 годзе. Складалася з 21 капліцы i 8 брамаў, размешчаных па палях, паблізу касцёла i ў рынку мястэчка. Захаваліся рэшткі 18-ці каменна-цагляных каплічак.
• Мінская кальварыя

Зноскі

1. Руслан Шошын. Моладзь мае аднавіць Мядзельскую Кальварыю (нявызн.). Грамадства. «Наша Ніва» (13 лістапада 2010).