Каманда 6 (Конга)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Коммандо 6 (англ.: 6 Commando) — падраздзяленне еўрапеоідных наймітаў часоў Кангалезскага крызісу 1960-х. Ад вядомага ваеннага авантурыста Боба Дэнара байцы атрада атрымалі мянушку «les affreux», інакш кажучы «жудасныя»[1].
Remove ads
Атрад
Першапачаткова ў групу ўвайшлі замежныя баевікі з Францыі, Бельгіі і Італіі, якія не трапілі ў «Каманда 5». Першым камандзірам атрада стаў падпалкоўнік Ламулін, дзеючы афіцэр бельгійскай арміі. Пазней на яго месца прыйшоў Боб Дэнар[2].
Падраздзяленне, агульнай колькасцю 550 чалавек[3], было падзелена на так званыя «шокі» (фр.: choc). Па памерах яны адпавядалі ротам[4]. Усяго такіх фарміраванняў было пяць: у Лебо дыслакаваўся 1-ы «шок» маёра Карла Кука (забіты 1 жніўня 1967 г.), у Стэнлівілі — 2-і капітана Крысціяна Лабудзіга, у Пангу — 3-і маёра Юбера Пінатона, у Акеці — 4-ы капітана Фажэра (11 ліпеня 1967 г. паранены і эвакуіраваны ў Анголу), ва Увіра — 5-ы маёра Роберта «Боба» Надзіна[5].
Таксама як і ў «Каманда 5», дысцыпліна ў «Каманда 6» пакідала жадаць лепшага[2].
Remove ads
Баявы шлях
Сілы «Каманда 6» змагаліся на баку Кангалезскай нацыянальнай арміі, шчыльна ўзаемадзейнічаю з катангскімі падраздзяленнямі ўрадавых войск і бельгійскімі інтэрвентамі[2].
Першай місіяй атрада стала навядзенне парадку ў горадзе Стэнлівіль, з чым найміты паспяхова справіліся[2]. Пасля большую частку «Каманда 6» адправілі на ўзмацненне дваццаці шасці гарнізонаў кангалезскай арміі[3], якія былі раскіданы па поўначы і ўсходу краіны. Так, мяжу з ЦАР узялі пад ахову іспанскія найміты (парадку 100 чалавек), а французы і бельгійцы грунтаваліся пад Стэнлівілем[6]. З-за гэтай фрагментацыі група не змагла атрымаць рэпутацыю эфектыўнай баявой сілы, роўнай «Каманда 5»[2].
У 1967 годзе, калі наёмнікі здзейснілі ўзброенае паўстанне ў Стэнлівілі, улады краіны падраздзяленне расфарміравалі[7].
Remove ads
Зноскі
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads