Каналета

Запыт «Каналета» перанакіроўваецца сюды; пра яго пляменніка, вядомым пад той жа мянушкай гл. Бернарда Белота.

Джава́ні Анто́ніа Кана́ль (італ.: Giovanni Antonio Canal), вядомы таксама пад імем Каналета (італ.: Canaletto; 7 кастрычніка 1697, Венецыя — 20 красавіка 1768, Венецыя) — італьянскі мастак, глава венецыянскай школы ведутыстаў, майстар гарадскіх пейзажаў у стылі барока. Мянушку Каналета акрамя Антоніа Каналя насіў і яго пляменнік, Бернарда Белота, таксама знакаміты пейзажыст.

Каналета
Імя пры нараджэнні	Giovanni Antonio Canal
Дата нараджэння	7 кастрычніка 1697(1697-10-07)[1], 17 кастрычніка 1697(1697-10-17)[2] ці 18 кастрычніка 1697(1697-10-18)[3][4][…]
Месца нараджэння	Венецыя, Венецыянская рэспубліка[5][6][…]
Дата смерці	19 красавіка 1758(1758-04-19)[7] (60 гадоў), 10 красавіка 1768(1768-04-10)[8][2] (70 гадоў), 19 красавіка 1768(1768-04-19)[9][10][…] (70 гадоў) ці 20 красавіка 1768(1768-04-20)[11][12] (70 гадоў)
Месца смерці	Венецыя, Венецыянская рэспубліка[5][6][…]
Грамадзянства	Італія
Бацька	Bernardo Canal[d]
Род дзейнасці	мастак, майстар афорту, рысавальнік
Жанр	ведута
Мастацкі кірунак	барока
Заступнікі	Joseph Smith[d]
Уплыў	Bernardo Canal[d]
Уплыў на	Уільяма Марлоу
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Каналета. Свята заручын венецыянскага дожа з Адрыятычным морам.

Біяграфія і творчасць

Антоніа Каналь нарадзіўся 7 кастрычніка 1697 года ў Венецыі. Вучыўся жывапісу ў свайго бацькі Бернарда Каналя, тэатральнага мастака, дапамагаў яму афармляць спектаклі ў тэатрах Венецыі.

У 1719 годзе наведаў Рым, дзе пазнаёміўся з творчасцю знакамітага ведутыста Джавані Паола Паніні. Пасля гэтага пачаў пісаць свае знакамітыя краявіды Венецыі. Першым вядомым даследчыкам працай Каналя з аўтарскім подпісам з'яўляецца «Архітэктурнае капрыча» (1723). У адрозненне ад большасці мастакоў таго часу Каналета на раннім этапе сваёй творчасці пісаў свае краявіды (ведуты) адразу з натуры, не робячы папярэдніх накідаў і эскізаў. Пасля стаў пісаць у студыі, карыстаючыся камерай-абскурай. Пейзажы таго перыяду адрозніваюцца дэталёва дакладным адлюстраваннем гарадскога краявіду^[13]

Вялікая колькасць прац Каналета былі з поспехам прададзены англічанам, якія прыязджалі ў Венецыю для навучання. Шматлікія існуючыя і ўяўныя ведуты Каналета стваркае па заказе англійскіх калекцыянераў, напрыклад серыю гарадскіх краявідаў для лорда Бедфарда ў 1730—1731 гадах. У 1740 годзе гэта крыніца прыбытку знік: пачалася вайна за аўстрыйскую спадчыну, і брытанцы сталі радзей прыязджаць на кантынент.

У 1746 годзе Каналета едзе ў Лондан, каб быць бліжэй да каналаў збыту сваіх карцін. На працягу дзевяці гадоў ён жыве ў Англіі, піша віды мясцовых палацаў і дамоў. У гэты перыяд у яго творчасці з'яўляецца другаснасць, тэхніка перастае падабацца заказчыкам. У 1755 годзе мастак вяртаецца ў Венецыю.

У 1763 годзе яго абіраюць у Венецыянскую акадэмію мастацтваў.

Каналета памёр 19 красавіка 1768 года ў роднай Венецыі.

Палотны

• «Капрыча з руінамі», 1720-21, Фонд Дж. Чыні, Венецыя;
• «Прыём французскага пасла ў Венецыі», 1724 г., Эрмітаж, Санкт-Пецярбург;
• «Від Лондана», 1746 г., прыватны збор, Лондан;
• «Аўтапартрэт», 1746 г., прыватны збор, Англія;
• «Палацца Грымані», 1756 г., Лонданская Нацыянальная галерэя;
• «Свята заручын венецыянскага дожа з Адрыятычным морам», каля 1763-64, ДММІ, Масква.

Зноскі

1. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166'></a>
2. Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online / Hrsg.: A. Beyer, B. Savoy — B: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088 — doi:10.1515/AKL Праверана 27 студзеня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q64'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q41640909'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q496126'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19276262'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q324303'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q98818'></a>
3. Constable W. G. Canaletto // Encyclopædia Britannica

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
4. Canaletto // Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija — 2009.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3407324'></a>
5. Union List of Artist Names

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q110250907'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2494649'></a>
6. RKDartists

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>
7. Deutsche Nationalbibliothek Record #118638203 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 27 студзеня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
8. Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 1998. Праверана 27 студзеня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q56691875'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q810196'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21431157'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776'></a>
9. RKDartists Праверана 23 жніўня 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>
10. Canaletto // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.

    <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164'></a>
11. Identifiants et Référentiels — ABES, 2011. Праверана 27 студзеня 2024.

    <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q47757534'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2826570'></a>
12. Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 27 студзеня 2024.

    <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776'></a>
13. Энциклопедия Мировое Искусство. М., «ОЛМА-ПРЕСС», 2002.