Касмічная скорасць

Касмі́чная ско́расць^[1][2] (першая ${\displaystyle v}$₁, другая ${\displaystyle v}$₂, трэцяя ${\displaystyle v}$₃ і чацвёртая ${\displaystyle v}$₄), ці касмі́чная ху́ткасць — гэта найменшая скорасць, пры якой якое-небудзь цела, свабодна рухаючыся з паверхні нябеснага цела, зможа:

• ${\displaystyle v}$₁ (кругавая скорасць) — стаць спадарожнікам нябеснага цела (гэта значыць круціцца па кругавой арбіце вакол НЦ на нулявой або вельмі малой вышыні адносна паверхні);
• ${\displaystyle v}$₂ (парабалічная скорасць) — пераадолець гравітацыйнае прыцягненне нябеснага цела і адысці на бесканечную адлегласць;
• ${\displaystyle v}$₃ — пакінуць зорную сістэму, пераадолеўшы прыцягненне зоркі;
• ${\displaystyle v}$₄ — пакінуць галактыку.

Другая касмічная скорасць у ${\displaystyle {\sqrt {2}}\approx 1,414...}$ разы большая за першую.

Першая і другая касмічныя скорасці для розных аб'ектаў

Нябеснае цела	Маса (у адносінах да масы Зямлі)	v1, км/с	v2, км/с
Месяц	0,0123	1,680	2,375
Меркурый	0,055	3,05	4,3
Марс	0,108	3,546	5,0
Венера	0,82	7,356	10,22
Зямля	1	7,91	11,2
Уран	14,5	15,6	22,0
Нептун	17,5		24,0
Сатурн	95,3		36,0
Юпітэр	318,3		61,0
Сонца	333 000	437	617,7
Сірыус В	325 675		10 000
Нейтронная зорка	666 000		200 000
Кваркавая зорка	832 500		300 000
Чорная дзірка	832 500 — 5,6×1015		немагчыма

Гл. таксама

• Першая касмічная скорасць
• Другая касмічная скорасць
• Трэцяя касмічная скорасць
• Чацвёртая касмічная скорасць