Кома (камета)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Кома (значэнні).

Кома (з лац.: coma, ад стар.-грэч.: χομη/κομη — валасы) — воблака з пылу і газу, якое атачае ядро каметы. Разам «кома» і «ядро» ўтвараюць «галаву» каметы. З набліжэннем каметы да Сонца «галава» павялічваецца, і часам з’яўляецца «хвост».

Камета Ікея — Чжана (сакавік 2002)

Здымак каметы C/2001 Q4 (NEAT)

Кома каметы мае амаль шаравую форму і звычайна цягнецца ад 100 тыс. да 1,4 млн км ад ядра (па апошніх даных вывучэнні каметы Холмса). Ціск святла можа дэфармаваць каму, выцягнуўшы яе ў антысонечным кірунку^[1].

Зноскі

1. Яндэкс. Слоўнікі: КОМЕТА Архівавана 26 студзеня 2010.