Лаўрэнційская мова

Лаўрэнці́йская мова † — умоўная назва адной або некалькіх іракезскіх моў, распаўсюджаных уздоўж ракі Святога Лаўрэнція да пачатку XVII ст. З лаўрэнційскай мовы паходзіць назва краіны Канада.

Лаўрэнційская
Краіны	—
Рэгіёны	Рака Святога Лаўрэнція
Класіфікацыя
Іракезскія мовы Паўночная Азёрная іракезская
Моўныя коды
ISO 639-1	—
ISO 639-2	iro
ISO 639-3	lre
IETF	lre
Glottolog	laur1250

Гісторыя

Лаўрэнціўскую мову атаясняюць з іракезамоўнымі плямёнамі, якія насялялі рэчышча рака Святога Лаўрэнція ад возера Антарыа да сучаснага Квебека паміж 1200 г. і 1600 г. Экспедыцыя Жака Карцье зафіксавала ў 1535 - 1536 гг. болей за 12 паселішчаў лаўрэнційцаў, але да з’яўлення экспедыцыі Самюэля дэ Шамплейна ў 1608 г. яны зніклі. Высоўваюцца версіі, што лаўрэнційцы загінулі ад эпідэміі, занесенай еўрапейцамі, былі пераможаны іракезамі або мігрыравалі ў раён Вялікіх азёр. Існаванне асобных лаўрэнційскіх культур падцвярджаецца археалагічнымі раскопкамі.

Першы слоўнік лаўрэнційскай мовы быў складзены Жакам Карцье і ўключаны ў яго публікацыю 1545 г. Другі, таксама складзены Ж. Карцье, апублікаваны значна пазней. У нашы дні большасць даследчыкаў мяркуе, што гэта былі запісы слоў не з адной мовы, а некалькіх. Яны дэманструюць блізкасць да іншых паўночных іракезскіх моў.

Спасылкі

• St Lawrence Iroquoians
• Laurentian (Stadaconan)
• Relation de Jacques Cartier - Project Gutenberg

Памылка Lua у Модуль:External_links на радку 45: assign to undeclared variable 'link'.