Лэнчыцкае ваяводства

Лэнчыцкае ваяводства (польск.: Województwo łęczyckie) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка Каралеўства Польскага і Рэчы Паспалітай, якая існавала з 1339 па 1793 год у складзе Велікапольскай правінцыі. Падзялялася на 3 паветы. Сядзібай улад быў горад Лэнчыца.

Лэнчыцкае ваяводства
польск.: Województwo łęczyckie лац.: Palatinatus Lanciciensis
Герб
Краіна	Рэч Паспалітая
Статус	Ваяводства
Уваходзіць у	Велікапольская правінцыя
Адміністрацыйны цэнтр	Лэнчыца
Дата ўтварэння	1339
Дата скасавання	1793
Насельніцтва	80 731 чал. (1790)
Плошча	4 080 км²
Медыяфайлы на Вікісховішчы