Лідзія Сенічар

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Лідзія Сенічар (сербск.: Лидија (Лазовић) Сеничар; нар. 19 кастрычніка 1973, Бялград) — сербская мастацтвазнаўца, куратар, селектар і культурны дзеяч[1].

Хуткія факты Лідзія Сенічар, Дата нараджэння ...

Рэдактарка мастацкіх праграм Дзіцячага культурнага цэнтра Бялград, дзе таксама арганізуе Міжнародны мастацкі конкурс «Радасць Еўропы»[2][3]. Аўтарка праектаў «Даследчы архіў дзіцячай творчасці», «Сталенне» і іншых.

Remove ads

Біяграфія

Адукацыя

У Бялградзе Лідзія Сенічар скончыла пачатковую школу і Дванаццатую бялградскую гімназію, культурна-лінгвістычную, у кірунку інакарэспандэнт-супрацоўнік. Скончыла ў 1999 годзе гісторыю мастацтва на факультэце філасофіі, Бялградскага ўніверсітэта, на Кафедры для нацыянальную гісторыю мастацтва новага стагоддзя, з тэмай «Каранацыя Багародзіцы як іканаграфічных тэма ў мастацтве сербскага барока», за які атрымала высокую ацэнку.

У арганізацыі Міністэрства культуры і інфармацыі Рэспублікі Сербія, удзельнічала ў семінарах музеялогіі. Атрымала званне куратара ў 2006 годзе.

Кар’ера

Сенічар пісала пра сцэну сучаснага мастацтва ў Бялградзе ў рэдакцыі газеты «Экспрэс палітыка» (серб. Експрес политика, 2001—2002). У 2004 годзе працавала ў мастацкай групе ФІА каардынатарам наведвання музеяў і суарганізатарам праекта «Публикум календар 2005 Феномeн: karlssonwilker».

У 2005 годзе працавала куратарам-стажорам у Музеі прыкладнога мастацтва ў Белградзе, у Аддзеле па сувязях з грамадскасцю і супрацоўнікам Аддзела адукацыі.

Сумесна з куратарамі з бялградскім музеяў — Народны музей, Этнаграфічны музей, Музей прыродазнаўства ў Белградзе, Музей гісторыі Югаславіі… — заснаваны 2006 годзе, «Цэнтр — ЦЭНТР», некамерцыйная грамадская арганізацыя, якая займаецца распаўсюджваннем культурнага кантэнту для людзей з абмежаванымі магчымасцямі і прадстаўленнем іх творчасці з мэтай зрабіць культуру даступнай для ўсіх. Многія вядомыя майстэрні і выставы былі рэалізаваныя.

Працуе ў Дзіцячым культурным цэнтры Бялград з 2010 года ў якасці галоўнага рэдактара Галерэі, дзе распрацоўвае і рэалізуе выставачную і адукацыйную праграму Галерэі (каля 25 выстаў у год), прасоўваючы мастацкую творчасць дзяцей і прыўносячы мастацтва дзецям і моладзі. З 2012 года яна рэдактарка мастацкіх праграм Дзіцячага культурнага цэнтра Бялград.

У яе рэдактарскую дзейнасць уваходзяць такія праекты, як Міжнародны мастацкі конкурс «Радасць Еўропы»; «Міры і героі» — прысвечаны сербскаму лялечнаму тэатру і дзіцячаму тэатру; «Твой чароўны свет» з Інстытутам Гётэ; Конкурс імя Багаміла Карлаурыса за выдатныя вынікі і асаблівы ўклад у галіне мастацкай адукацыі і выхавання дзяцей і моладзі; «Мудрасць пачуццяў — дзіцячае мастацтва», выстаўка студэнтаў Факультэта прыгожых мастацтваў, Бялградскага ўніверсітэта і Факультэта прыкладнога мастацтва і дызайну ў рамках прадмета «Методыка выяўленчага выхавання і адукацыі» (Метадычная практыка ў дашкольных, пачатковых і сярэдніх школах), школы — прафесійна-тэхнічныя вучылішчы, гімназіі і мастацкія вучылішчы, школы для дзяцей з абмежаванымі магчымасцямі, дамы для дзяцей без апекі бацькоў; Традыцыйны пано «Педагогіка выяўленчага мастацтва — актуальныя праблемы, дылемы і перспектывы»; праект «Легa — сучасная цацка» і інш.

Сенiчар -- рэцэнзент падручнікаў выяўленчага мастацтва для пятага і шостага класаў пачатковай школы ў выдавецтве «Клет». Супрацоўніца Музея прыкладнога мастацтва ў Бялградзе ў межах Дзіцячага кастрычніцкага салона.

Аўтарскія праекты (выбар)

  • «Сталенне», праект па маніторынгу мастацкіх адчуванняў дарослых і людзей з мастацкай адукацыяй з ранняга ўзросту, зыходзячы з прынцыпу, што візуальная культура на ранняй стадыі неабходная для фарміравання асобы (з 2011 года; адна выстаўка і сустрэча штогод)[4][5];
  • Міжнародны конкурс коміксаў (з 2011 года; штогод);
  • Архіў даследаванняў дзіцячай творчасці (2015);
  • «Ад старажытнага храма да чалавека новай індывідуальнасці — гісторыя цывілізацыі праз візуальны слоўнік сучаснай эпохі» (2016).
Remove ads

Зноскі

  1. Радасць Еўропы, афіцыйная старонка на сайце Дзіцячага культурнага цэнтра
  2. «Сіла дзіцячага мастацкага выказаў», Палітыка, Бялград, 4. 10. 2017.
  3. Чырыч, Соня. Кожнае дзіця — мастак(недаступная спасылка), "Час, Бялград, но. 1317, 31-aе сакавіка 2016 г.
  4. Міркавіч, М. «Першыя малюнкі на сценах», Вечерње новости, 1-aе сакавіка 2016 г.
Remove ads

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads