Лік Вольфа

Лік Вольфа («міжнародны лік сонечных плям», «адносная колькасць сонечных плям», «цюрыхскі лік») - названы ў гонар швейцарскага астранома Рудольфа Вольфа лікавы паказчык колькасці сонечных плям. З'яўляецца адным з самых распаўсюджаных паказчыкаў сонечнай актыўнасці.

Графік сярэднемесяцовых лікаў Вольфа з 1750 года

Лік Вольфа для дадзенага дня вылічаецца па формуле

${\displaystyle W=k(f+10g)\,\!}$,

дзе

W - лік Вольфа;

f - колькасць назіраных плям;

g - колькасць назіраных груп плям;

k - нарміровачны каэфіцыент.

Нарміровачныя каэфіцыенты k выводзяцца для кожнага назіральніка і тэлескопа, што дае магчымасць сумесна выкарыстоўваць колькасці Вольфа, знойдзеныя рознымі назіральнікамі. За міжнародную сістэму прынятыя колькасці Вольфа, якія ў 1849 годзе пачала публікаваць Цюрыхская абсерваторыя, і для якіх каэфіцыент k прыняты роўным 1. У цяперашні час зводка усіх назіранняў сонечных плям і вызначэнне сярэднемесяцовых і сярэднегадавых значэнняў лікаў Вольфа вырабляецца ў Цэнтры аналізу дадзеных па ўплыву Сонца (Бельгія). Існуюць таксама шэрагі лікаў Вольфа, адноўленыя паводле ўскосных звестак для эпохі, папярэдняй 1849.

Швейцарскім астраномам Максам Вальдмайерам ^[1] атрымана наступная эмпірычная залежнасць паміж сярэднегадавымі значэннямі колькасці Вольфа і сумарнай плошчай сонечных плям:

${\displaystyle F=16{,}7\;W\,\!}$,

дзе F - плошча плям у мільённых долях паўсферы. Аднак маецца шэраг указанняў ^[2] на змяненне характару гэтай сувязі з часам.

Гл. таксама

• Сонечная цыклічнасць

Зноскі

1. Waldmeier M. Ergebnisse und Probleme der Sonnenforschung. 2 Auflage, Leipzig, 1955.
2. См. Витинский Ю. И., Копецкий М., Куклин Г. В. Статистика пятнообразовательной деятельности Солнца. — М.: Наука, 1986. — 201 с.