Лік Рэйнальдса

Лік Рэйнальдса або крытэрый Рэйнальдса (англ.: Reynolds number) — безразмерная фізічная велічыня, якая з'яўляецца крытэрыем падабенства струменяў вадкасці ці газу. Лік Рэйнальдса вызначае імавернасць таго, ці будзе плынь ламінарнай, ці турбулентнай. Крытэрый названы ў гонар выдатнага ірландскага фізіка О. Рэйнальдса (1842—1912), аўтара шматлікіх піянерскіх прац па гідрадынаміцы.

Лік Рэйнальдса — адзін з найболей важных крытэрыяў падобнасці ў гідрадынаміцы.

Азначэнне і фізічны сэнс

Лік Рэйнальдса азначаюць наступным чынам:

${\displaystyle Re={\frac {\rho \cdot v\cdot d}{\eta }},}$

дзе ${\displaystyle \rho }$ — шчыльнасць асяроддзя, ${\displaystyle v}$ — характэрная хуткасць, ${\displaystyle d}$ — характэрны памер, ${\displaystyle \eta }$ — дынамічная вязкасць асяроддзя.

Лік Рэйнальдса ёсць стасункам сіл інерцыі да сіл вязкасці.

Крытычны лік Рэйнальдса

Пераход плыні ад ламінарнага да турбулентнага цячэння адбываецца па дасягненні так званага крытычнага ліку Рэйнальдса ${\displaystyle Re_{kp}.}$ Пры ${\displaystyle Re<Re_{kp}}$ цячэнне будзе ламінарным, а пры ${\displaystyle Re>Re_{kp}}$ магчыма ўзнікненне турбулентнасці (бурлівай плыні). Крытычнае значэнне ліку Рейнальдса залежыць ад розных абставін, найперш ад таго, як і дзе цячэ вадкасць (ад пэўнага віду цячэння: цячэнне ў круглай трубе, цячэнне вакол шара і г.д.)

Напрыклад, для цячэння ў круглай трубе:

${\displaystyle Re_{kp}\simeq 2300.}$

Лік Рэйнальдса як крытэрый пераходу ад ламінарнага да турбулентнага цячэння адносна добра дзейнічае тады, калі вадкасць цячэ пад вонкавым ціскам (напорам). Калі напору няма, пераходная зона паміж ламінарным і турбулентным цячэннем расцягваецца, і выкарыстанне ліку Рэйнальдса ў якасці крытэрыю не заўсёды правамерна. Напрыклад, хоць у вадасховішчах фармальна вылічаныя значэнні ліку Рэйнальдса вельмі вялікія, а пры гэтым усё роўна назіраецца ламінарнае цячэнне.