Мана-

мана... або мо́на...^[1] (грэч. mónos, адзіны) – частка слова са значэннем “адзін”. Ужываецца для пазначэння наяўнасці ў пайменаваным аб’екце толькі аднаго элементу.

Напрыклад: манаплан, манархія, монатэізм.

Зноскі

1. Націскная варыянтнасць, якая вынікае з правіл беларускай арфаграфіі.