Мані (прапаведнік)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Мані.

Мані (216—273(276)) — персідскі прапаведнік, заснавальнік маніхейства. Нарадзіўся ў Вавілоніі, дзяцінства і юнацтва правёў у манастыры элкасітаў, дзе атрымаў рэлігійную адукацыю. Ва ўзросце 24 гадоў пачаў прапаведаваць новую рэлігію, якая, як ён лічыў, аб’яднае ўсе папярэднія рэлігіі. Шмат падарожнічаў па Персіі і яе ваколіцах (Індыі і Сярэдняй Азіі). Быў пісьменны, самастойна пісаў свае кнігі і ўпрыгожваў іх сваімі малюнкамі, за гэта атрымаўшы мянушку «Мастак». Забіты па ініцыятыве святароў афіцыйнай зараастрыйскай царквы. Дзень смерці Мані з’яўляецца галоўным маніхейскім святам (Бема).

Мані
арам.: 𐭌𐭀𐭍𐭉 𐭬𐭠𐭭𐭩 𐮋𐮀𐮌𐮈 𐫖𐫀𐫗𐫏
Дзейнасць	багаслоў, пісьменнік, прарок, рэлігійны лідар, філосаф, паэт
Нараджэнне	каля 14 красавіка 216 Ктэсіфон[d], Парфянскае царства[1]
Смерць	2 сакавіка 274[1] (57 гадоў) ці 26 лютага 277[1] (60 гадоў) Gundeshapur[d], Дзяржава Сасанідаў
Бацька	Pātik[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы