Марат Наілевіч Ізмайлаў

Мара́т Наі́левіч Ізма́йлаў (татар.: Марат Наил улы Измаилев^[3]; 21 верасня 1982, Масква^[4]) — расійскі футбаліст, паўабаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Расіі (2001—2012). Вядомы дзякуючы вступам за маскоўскі «Лакаматыў» і лісабонскі «Спортынг». Мае татарскае паходжанне.

Марат Ізмайлаў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Марат Наілевіч Ізмайлаў
Нарадзіўся	21 верасня 1982(1982-09-21)[1][2][…] (43 гады) Масква, РСФСР, СССР
Грамадзянства	Расія
Рост	172 см
Вага	66 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Маладзёжныя клубы
Тарпеда (Масква) 2000 Лакаматыў (Масква)
Клубная кар’ера[* 1]
2000—2008 Лакаматыў (Масква) 124 (25) 2000 →  Лакаматыў-2 (Масква) 18 (1) 2007—2008 →  Спортынг (Лісабон) 23 (4) 2008—2013 Спортынг (Лісабон) 59 (9) 2013—2015 Порту 13 (1) 2014 →  Габала 14 (1) 2014—2015 →  Краснадар 22 (1) 2016—2017 Краснадар 7 (1) 2017 Арарат (Масква) 4 (2)
Нацыянальная зборная[* 2]
2001—2012 Расія 35 (2)
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 14 мая 2019. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ізмайлаў.

Кар’ера

«Лакаматыў»

Увесну 2000 года стаў іграком маскоўскага «Лакаматыва» і дэбютаваў у аснове ў кастрычніку таго ж года, выйшаўшы на замену ў другім тайме таварыскага матчу супраць ЦСКА. У чэрвені 2001 года разам з клубам атрымаў перамогу ў Кубку Расіі, адзначыўшыся галявой перадачай у фінальным матчы, дзе «Лакаматыў» перагуляў махачкалінскі «Анжы» ў серыі пенальці. У 2002 і 2004 гадах станавіўся чэмпіёнам Расіі, а ў наступныя сезоны чаргаваў выдатную гульню і цяжкія траўмы.

«Спортынг»

У 2007 годзе пераехаў у лісабонскі «Спортынг» на правах арэнды. У Партугаліі паказваў больш упэўненую і якасную гульню, у выніку па заканчэнні сезона партугальскі клуб выкупіў ягоны трансфер. У ліпені 2010 года атрымаў траўму на летнім зборы «Спортынга» ў Францыі, з-за якой быў вымушаны пакінуць збор^[5].

У партугальскім клубе Марат правёў шмат добрых сезонаў, стаўшы ўлюбёнцам балельшчыкаў клуба.

«Порту»

8 студзеня 2013 года Ізмайлаў афіцыйна стаў іграком «Порту», падпісаўшы кантракт на 2,5 года з магчымасцю падаўжэння яшчэ на год^[6]. Дэбютаваў за новы клуб 13 студзеня ў матчы супраць «Бенфікі», выйшаўшы на замену на 75 хвіліне сустрэчы пры ліку 2:2^[7].

У 2014 годзе 31-гадовы хаўбэк перайшоў у азербайджанскую каманду «Габала» на правах арэнды, якую ўзначальваў Юрый Сёмін, пад кіраўніцтвам якога Ізмайлаў гуляў у «Лакаматыве» і зборнай Расіі. У ліпені 2014 года расійскі футбольны клуб «Краснадар» абвесціў аб пераходзе Ізмайлава ў свой склад на ўмовах гадавой арэнды з правам падаўжэння пагаднення^[8]. 14 жніўня ў матчы трэцяга тура чэмпіянату Расіі супраць маскоўскага «Спартака» забіў першы мяч за «Краснадар».

Апошнія гады

Прапусціўшы сезон 2015/16, у ліпені 2016 года падпісаў кантракт з «Краснадарам». У сакавіку 2017 года па пагадненні бакоў пакінуў каманду.

У чэрвені 2017 года далучыўся да маскоўскага «Арарата» з Першыства ПФЛ, правёў за яго чатыры матчы і забіў два галы, пасля чаго ў верасні 2017 года разарваў кантракт і завяршыў кар’еру.

Міжнародная кар’ера

Свае першыя выклікі ў склад нацыянальнай каманды Марат атрымаў ў 2001 годзе. За нацыянальную зборную Расіі гуляў на чэмпіянаце свету 2002 года і чэмпіянаце Еўропы 2004 года, пасля чаго доўгі час не запрашаўся ў зборную. 25 мая 2012 года пасля 6-гадовага перапынку Марат з’явіўся на полі ў таварыскім матчы супраць зборнай Уругвая, у рамках падрыхтоўкі Расіі да чэмпіянату Еўропы 2012 года^[9]. На Еўра-2012 Марат выйшаў у матчы супраць зборнай Польшчы, замяніўшы на 79-й хвіліне Алана Дзагоева, таксама Ізмайлаў гуляў у матчы супраць зборнай Грэцыі.

Дасягненні

Лакаматыў:

• Чэмпіён Расіі (2): 2002, 2004
• Уладальнік Кубка Расіі: 2001
• Уладальнік Суперкубка Расіі (2): 2003, 2005
• Уладальнік Кубка чэмпіёнаў Садружнасці: 2005

Спортынг:

• Уладальнік Кубка Партугаліі: 2008
• Уладальнік Суперкубка Партугаліі (2): 2007, 2008

Порту:

• Чэмпіён Партугаліі: 2013