Мідыя

Мідыя — рабаўладальніцкая дзяржава ў паўночна-заходняй частцы Іранскага нагор'я. Існавала ў 7^[1]—6 ст. да н.э. Сталіца: г. Экбатана.

Гістарычная дзяржава
Мідыя
Мідыйскае царства прыкладна ў 600 годзе да н.э.
<   > 670 да н.э. — 550 да н.э.
Сталіца	Экбатана
Мова(ы)	мідыйская мова
Форма кіравання	манархія
Пераемнасць
< Асірыя
Імперыя Ахеменідаў >
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Мідыя (значэнні).

У часы праўлення цара Кіяксара (625 ці 624 — 584 да н.э.) Мідыя была найбольшай дзяржавай Старажытнага Усходу. Заваявала Манейскае царства (Ману), Урарту, у саюзе з Вавілоніяй разграміла Асірыю. У 550 ці 549 да н.э. была заваяваная персамі і ўвайшла ў склад дзяржавы Ахеменідаў.

Зноскі

1. Час узнікнення паводле асірыйскіх крыніц.