Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь

Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь (Мінфін Беларусі) — орган дзяржаўнага кіравання падпарадкаваны Ураду Беларусі, упаўнаважаны кіраваць дзяржаўным скарбам. Міністр фінансаў прызначаецца і здымаецца з пасады Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь, а намеснікі міністра — Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь па ўзгадненні з Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.

Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь
Абрэвіятура	Мінфін РБ
Краіна	Беларусь
Адрас	Мінск, вул. Савецкая, д. 7
Тып арганізацыі	міністэрства фінансаў[d]
Кіраўнікі
Міністр	Юрый Селіверстаў
Першы намеснік	Дзмітрый Кійко
Намеснікі	Уладзіслаў Татарыновіч, Вольга Тарасевіч, Алена Печань[1], Павел Лемех[2]
Заснаванне
Дата заснавання	25 жніўня 1991
Бюджэт	278 млрд рублёў[3] (2009 год; 99,2 млн $[4])
Даччыныя арганізацыі	«Белдзяржстрах», «Белэксімгарант»
minfin.gov.by

Эмблема Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь

З 4 чэрвеня 2020 года года пасаду міністра займае Юрый Міхайлавіч Селіверстаў.

Структура

• Цэнтральны апарат — 9 галоўных упраўленняў, 2 дэпартаменты, 9 упраўленняў, па адным аддзеле, інспекцыі і групе, а таксама дзяржаўнае сховішча каштоўнасцей^[1];
• 7 упраўленняў выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска;
• Прадпрыемствы «Белдзяржстрах», «Беларуская нацыянальная перастрахавальная арганізацыя», «Белэксімгарант», «Гомельскі Крышталь», «Інфармацыйна-вылічальны цэнтр Мінфіна РБ», «Папяровая фабрыка дзяржаўных знакаў» (Барысаў), «Крыптатэх», «Мінская фабрыка друку», «Белбланкавыд», «Рэспубліканскі цэнтральны дэпазітарый каштоўных папер»;
• Навучальныя ўстановы — Мінскі фінансава-эканамічны каледж, Цэнтр падрыхтоўкі, павышэння кваліфікацыі і перападрыхтоўкі кадраў (ЦППКПК) Мінфіна^[5].

Задачы

• парадкаванне, кіраванне і ўзгадненне фінансавай дзейнасці ведамстваў урада;
• выкарыстанне скарбу для павышэння выніковасці вытворчасці і дзяржаўных прыбыткаў;
• распрацоўка прапаноў аб пазычанні;
• павышэнне выніковасці падаткаабкладання і выканання дзяржаўнага бюджэту;
• прыцягненне, выкарыстанне і пагашэнне знешніх дзяржаўных пазык;
• нагляд за захаваннем зацікаўленасцей дзяржаўнага скарбу;
• парадкаванне гандлю каштоўнымі металамі і камянямі і стварэнне іх запасу;
• парадкаванне распрацоўкі і вытворчасці бяспечных папер;
• нагляд за страхаваннем;
• ліцэнзаванне і нагляд за выкананнем выдадзеных дазволаў;
• парадкаванне рахункаводства і справаздачнасці;
• парадкаванне і нагляд за выкананнем заканадаўства аб аўдыце;
• нагляд за выпускам, абаротам і пагашэннем каштоўных папер.

Паўнамоцтвы

• атрыманне на свой запыт ад устаноў звестак аб выкарыстанні дзяржаўных сродкаў, а таксама рахункаводчыя справаздачы аб выкананні абавязкаў перад дзяржавай;
• атрыманне на свой запыт ад выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска зводы мясцовых бюджэтаў і справаздачы аб іх выкананні;
• прыпыненне выдаткоўвання дзяржаўных сродкаў атрымальнікам, якія не падаюць ва ўстаноўленыя тэрміны справаздачы аб іх выкарыстанні, выкарыстоўваюць іх не па прызначэнні або атрымалі іх незаконна;
• выдача пазык паводле дзяржаўнага бюджэту і ўкладанне вольных сродкаў у каштоўныя паперы ці гаспадарчую дзейнасць;
• выдача на запыт выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска пазык на выкананне мясцовых бюджэтаў, абумоўленых іх пагашэннем да канца справаздачнага года;
• пакрыццё страт зводных бюджэтаў абласцей і Мінска пры змяншэнні прыбыткаў ці павелічэнні выдаткаў мясцовых бюджэтаў;
• спагнанне са зводных бюджэтаў абласцей і Мінска сродкаў у дзяржаўны бюджэт пры ўхваленні Саветамі дэпутатаў пастаноў, што змяншаюць прыбыткі ці павялічваюць выдаткі дзяржаўнага бюджэту;
• спагнанне незаконна атрыманых ці не па прызначэнні скарыстаных сродкаў бюджэту, а таксама запазычанасцей і адсоткаў па бюджэтных пазыках;
• выдаткоўванне сродкаў да ўхвалення закона аб рэспубліканскім бюджэце на бягучы год у памеры 1/12 ад мінулагодніх выдаткаў;
• выпатрабаванне дадзеных аб прыбытках і выдатках дзяржаўных пазабюджэтных сродкаў і сродкаў ад прыбытковай дзейнасці бюджэтных устаноў;
• выдача банкам загадаў аб прыпыненні разлікаў рахункаў распарадчыкаў дзяржаўных сродкаў пры парушэнні імі заканадаўства;
• праверка выкарыстання дзяржаўных сродкаў^[6].