Наложніца

Наложніца — сталая палюбоўніца, звычайна залежная ад свайго палюбоўніка праз матэрыяльны стан або няволю.

«Наложніца», карціна С. С. Саламко.

У беларускіх перакладах Бібліі наложніцамі называліся жанчыны старазапаветных патрыярхаў, якія нараджалі іх дзяцей (Хетура). Паводле Бібліі, у цара Саламона было 300 наложніц (3Цар. 11:3).

З летапісаў вядома пра 700 наложніц кіеўскага князя Уладзіміра Святаславіча^[1], аднак, ёсць сумненні ў пэўнасці гэтых звестак.

Гл. таксама

• Адаліска
• Канкубіна

Зноскі

1. Наложницы князя Владимира - А.В.Коптев