Нацыянальны музей віла Джулія

Віла Джу­лія (італ.: Villa Giulia) — былая загарадная летняя рэзідэнцыя Пап (лац.: Villa Suburbana), сёння — нацыянальны музей этрускага мастацтва (італ.: Museo Nazionale Etrusco di Villa Giulia).

Нацыянальны музей віла Джулія
Заснаваны	1889
Заснавальнік	Felice Barnabei[d]
Адкрыты	1889
Месцазнаходжанне	Рым, piazalle de villa Giulia 9
Наведвальнікі	22 295 чал. (2020)[1] 83 632 чал. (2019)[2] 82 376 чал. (2018)[3] 29 984 чал. (2021)[4] 61 327 чал. (2022)[5]
Памеры фонду	7 500 item[3]
Адрас	piazzale di Villa Giulia, 9[6]
Адкрыты	штодня, 8:30 — 19:30
museoetru.it (італ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віла была пабудавана ў 1550—1555 гадах Барталамеа Аманаці ў стылі маньерызму для Папы Юлія III (адсюль яе назва). Віла сёння ўяўляе сабой толькі малую частку ранейшай рэзідэнцыі, якая раней утварала комплекс з трох будынкаў.

У канцы XVIII стагоддзя пачынаецца сістэматычнае даследаванне этрускіх знаходак. Музей быў заснаваны ў 1889 годзе для захоўвання рымскіх антычных знаходак з Лацыа, паўднёвай Этрурыі і Умбрыі, якія належаць да этрускага мастацтва. Пазней калекцыя музея папоўнілася некаторымі прыватнымі зборамі: Барберыні (1908), Кастэлані (1919), Пескіёці (1972).

На першым паверсе экспануюцца прадметы з этрускіх некропаляў — урны, статуэткі, саркафагі. У залах 1-10 і 23-34 прадстаўлены рэканструкцыі мадэляў этрускіх гарадоў, такіх як Вульчы, Тодзі, Вей і Чэрветэры, экспанаты з прыватных калекцый знаходзяцца ў залах 11-22.

У зале 7 прадстаўлена скульптура з Вей — тэракотавая статуя Апало­на, у зале 9 знаходзіцца тэракотавы саркафаг мужа і жонкі з некропаля Бандзітача ў Чэрветэры, VI ст. да н.э. Ён уяўляе сабой ложа на фігурных ножках з шлюбнай парай, якая ляжыць на ім. На другім паверсе прадстаўлены вырабы з бронзы, вялікая калекцыя ваз, упрыгожванні.

Саркафаг мужа і жонкі

Літаратура

• Henze, Anton. Kunstführer Rom. — Stuttgart: Reclam, 1994. — ISBN 3-15-010402-5.