Павел Уладзіміравіч Баркоўскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Баркоўскі.

Павел Уладзіміравіч Баркоўскі (нар. 12 снежня 1978(1978-12-12)^[1], Мінск^[1]) — беларускі філосаф і грамадскі дзеяч. Кандыдат філасофскіх навук. З 2009 па 2020 год дацэнт факультэта філасофіі і сацыяльных навук БДУ. Гасцявы прафесар Інстытута філасофіі і сацыялогіі Польскай акадэміі навук. З 10 жніўня 2025 года прадстаўнік па нацыянальным адраджэнні ў Аб’яднаным пераходным кабінеце.

Павел Уладзіміравіч Баркоўскі
Дата нараджэння	12 снежня 1978(1978-12-12)[1] (46 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, Беларуская ССР, СССР[1]
Грамадзянства	Беларусь
Род дзейнасці	філосаф, даследчык, палітык, дацэнт
Навуковая ступень	кандыдат філасофскіх навук[1] (2005)
Навуковае званне	дацэнт факультэта філасофіі і сацыяльных навук БДУ (2009—2020)
Альма-матар	факультэт філасофіі і сацыяльных навук БДУ (2000) Беларускі гуманітарны ліцэй імя Якуба Коласа (1995)
Член у	Аб’яднаны пераходны кабінет Беларусі

Біяграфія

Нарадзіўся 12 снежня 1978 года ў Мінску^[2].

Скончыў Ліцэй імя Якуба Коласа ў 1995 годзе, затым філасофскі факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта ў 2000 годзе. У 2005 абараніў кандыдацкую дысертацыю ў БДУ. У 2002—2003 і 2007 гадах навучаўся ў Фрайбургскім універсітэце ў рамках акадэмічных стажыровак^[3].

Падчас пратэстаў у Беларусі 2020 года звольніўся з БДУ, бо быў не гатовы мірыцца з ціскам на выкладчыкаў з палітычных матываў. У 2021 годзе ўладкаваўся капірайтарам у IT-кампанію^[4].

Грамадская дзейнасць

З 2009 года з’яўляўся каардынатарам «Беларускай філасофскай прасторы», у рамках якой арганізоўваў лекцыі, семінары, дыскусіі, міжнародныя канферэнцыі, летнія школы і культурныя праекты. З 2010 года прымаў актыўны ўдзел у працы «Лятучага ўніверсітэта». У 2013 годзе ініцыяваў праект «500 перакладаў гуманітарыстыкі для патрэбаў беларускамоўнага навучання», накіраваны на пераклад і публікацыю значных філасофскіх і гуманітарных тэкстаў^[3].

16 лістапада 2024 года, пасля зыходу Аліны Коўшык, стаў выконваць абавязкі прадстаўніка па нацыянальным адраджэнні ў Аб’яднаным пераходным кабінеце^[5]. 10 жніўня 2025 года быў афіцыйна зацверджаны на гэтай пасадзе Святланай Ціханоўскай^[6].

Акадэмічная кар’ера

У 2001—2002 гадах выкладаў у Еўрапейскім гуманітарным універсітэце, а таксама чытаў лекцыі ў Беларускім Калегіюме (2002—2005). У 2005—2008 гадах працаваў асістэнтам у Беларускім дзяржаўным тэхналагічным універсітэце^[3]. З 2009 па 2020 год займаў пасаду дацэнта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта^[7]. У 2020 годзе быў запрошаным даследчыкам Інстытута навук аб чалавеку (Вена). З 2022 года — гасцявы прафесар Інстытута філасофіі і сацыялогіі Польскай акадэміі навук^[3].

Аўтар больш за 50 навуковых артыкулаў і публікацый^[3].