Парэбрык

Парэ́брык — тып арнаментальнай цаглянай муроўкі, у якой рад цэглы кладзецца пад вуглом да паверхні сцяны (рабром наверх)^[1]. Выкарыстоўваўся старажытнарускімі архітэктарамі, у прыватнасці, быў папулярны ў Вялікім Ноўгарадзе і Пскове. Парэбрык варта адрозніваць ад бегунца, разам з якім ён часта выкарыстоўваўся.

Царква Дзмітрыя Салунскага^[ru] ў Вялікім Ноўгарадзе. Рады бегунца і парэбрыка

Зноскі

1. Слоўнік архітэктурных тэрмінаў