Польска-літоўскія уніі

Польска-літоўскі саюз — ваенна-палітычны саюз польскага каралеўства Ягелонаў і Вялікага Княства Літоўскага ў канцы XIV-XVI стагоддзях, які выліўся ва ўтварэнне ў 1569 г. адзінай дзяржавы Рэч Паспалітая.

Геральдычныя сімвалы Польшчы і Літвы

Польшча і Літва каардынавалі свае інтарэсы з моманту падзелу галіцка-валынскай спадчыны пры Гедзіміне. Дзве дзяржавы аб'ектыўна згуртоўвалі такія фактары, як татара-турэцкая пагроза на поўдні і экспансія тэўтонскіх рыцараў на поўначы. Саюзныя адносіны былі аформленыя наступнымі уніямі:

• 1385 — Крэўская унія прывяла літоўскую дынастыю Ягелонаў на польскі трон
• 1401 — Віленска-радамская унія пацвердзіла незалежнасць ВКЛ.
• 1413 — Гарадзельская унія распаўсюдзіла правы шляхты на каталіцкае дваранства Вялікага Княства Літоўскага, уніфікавала геральдыку.
• 1432 — Гарадзенская унія.

• 1499 — Кракаўска-Віленская унія.
• 1501 — Мельніцкая унія прадугледжвала аб'яднанне Польшчы і Літвы ў адзіную дзяржаву, але не была зацверджана літоўскім сеймам.
• 1569 — Люблінская унія, ва выніку якой узнікла Рэч Паспалітая.

Гл. таксама

• Знешняя палітыка Вялікага Княства Літоўскага