Поліяміэліт

По́ліяміэлі́т^[3] (ад стар.-грэч.: πολιός — «шэры» і µυελός — «спінны мозг») — дзіцячы спіннамозгавы паралюш, вострае інфекцыйнае захворванне, абумоўленае паражэннем шэрага рэчыва спіннога мозга поліявірусам і характарызуецца ў асноўным паталогіяй нервовай сістэмы. Інфекцыя перадаецца ад чалавека да чалавека.

Поліяміеліт
Электронная мікрафатаграфія віруса поліяміеліту
МКХ-11	1C81
МКХ-10	A80.80., B91.91.
МКХ-10-КМ	A80.9, A80, A80.3, A80.2, A80.4, A80.1 і A80.0
МКХ-9	045045, 138138
МКХ-9-КМ	045[1][2], 045.9[1][2], 045.92[2] і 045.90[2]
DiseasesDB	10209
MedlinePlus	001402
eMedicine	ped/1843 pmr/6pmr/6
MeSH	D011051
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У 1950-х гадах вакцыну супраць поліяміэліту распрацавалі Джонас Солк і ўраджэнец Беластоку Альберт Сабін. У 1957 годзе яго проціполіяміэлітная пераральная (прымаецца ўнутр) вакцына паспяхова прайшла выпрабаванні ў Чылі, Нідэрландах, Японіі, Мексіцы, СССР і Швецыі. Праз тры гады сродак атрымаў дазвол на распаўсюд у ЗША^[4].