Пояс (аблачэнне)

По́яс — частка аблачэння рымска-каталіцкага, праваслаўнага, уніяцкага духавенства і іншых канфесій хрысціянства.

Рымска-Каталіцкая Царква

У Рымска-Каталіцкай Царкве пояс можа быць наступных відаў:

• белы шнур — ім ксёндз апяразвае альбу і сябе, сімвал вяроўкі, якой Ісус Хрыстос быў звязаны ў Гефсіманскім садзе і прыведзены да Пілата, затым да Ірада, гэта сімвал вяровак, якімі бічавалі Ісуса Хрыста, калі вялі на Галгофу;
• пояс — дадатковая дэталь да сутаны ксяндза — чорны, як і сутана;
• пояс прэлата, каноніка, інфулата — фіялетавы;
• пояс епіскапа — фіялетавы;
• пояс кардынала — пурпуровы;
• пояс Папы Рымскага — белы.

Праваслаўная і Уніяцкая Цэрквы

1. Частка богаслужэбнага аблачэння святара і архіерэя. Апрануты паверх падрызніка і епітрахілі, уяўляе сабой не вельмі шырокую паласу матэрыялу з аздобай на краях і нашытым пасярэдзіне знакам крыжа. З двух канцоў пояса ёсць стужкі, якімі ён звязваецца ззаду. Са старажытных часоў пояс быў знакам духоўнай сілы, якая даецца Богам для барацьбы з грахом.
2. Частка аблачэння манаха і схімаманаха.

Літаратура

• Завальнюк У.М. Энцыклапедычны слоўнік рэлігійнай лексікі беларускай мовы / У. М. Завальнюк, М. Р. Прыгодзіч, В. К. Раманцэвіч. — Мінск, Изд-во Гревцова, 2013. — 808 с. ISBN 978-985-6954-73-6.