Прымаўка

Пры́маўка — жанр народнай паэтычнай творчасці, кароткі афарыстычны выраз, у якім вобразна з эмацыянальнай афарбоўкай вызначаецца пэўная жыццёвая з’ява.

У адрозненне ад прыказкі, прымаўка часцей за ўсё не з’яўляецца самастойным суджэннем і залежыць ад кантэксту. У прымаўцы няма яўна выражанага абагульнення і павучальнага сэнсу. Прымаўцы больш уласцівы сатыра, гумар, тэматычная канкрэтнасць. Па структуры бываюць адначленныя і двухчленныя.

Прымаўкі з’яўляюцца адной з крыніц ўтварэння фразеалагізмаў^[1].

Прыклады

Адначленныя прымаўкі:

• «старасць не радасць»,
• «як кот наплакаў»,
• «віламі па вадзе пісана»
• «чорным па белым»

Двухчленныя прымаўкі:

• «Шумеў бы я, каб жонкі не баяўся»

Гл. таксама

• Прыказка

Зноскі

1. Поговорка(недаступная спасылка) // Российский гуманитарный энциклопедический словарь (руск.)