Пій VII

Пій VII (лац.: Pius PP. VII), свецкае імя: Грэгорыа Луіджы Барнаба К’ярамонці (італ.: Gregorio Luigi Barnaba Chiaramonti;14 жніўня 1742 — 20 жніўня 1823) — Папа Рымскі з 14 сакавіка 1800 да 20 жніўня 1823 года.

Пій VII
лац.: Pius PP. VII
251-ы папа 14 сакавіка 1800 — 20 жніўня 1823
Папярэднік	Пій VI
Пераемнік	Леў XII
кардынал з 14 лютага 1785
Roman Catholic Bishop of Tivoli[d] з 16 снежня 1782
Дыяцэзія	Roman Catholic Diocese of Tivoli[d]
Папярэднік	Giulio Matteo Natali[d]
Пераемнік	Vincenzo Manni[d]
Roman Catholic Bishop of Imola[d] 14 лютага 1785 — 8 сакавіка 1816
Дыяцэзія	Roman Catholic Diocese of Imola[d]
Папярэднік	Giovanni Carlo Bandi[d]
Пераемнік	Antonio Lamberto Rusconi[d]
Дзейнасць	каталіцкі святар, каталіцкі біскуп, Latin Catholic monk
Нараджэнне	14 жніўня 1742(1742-08-14)[1][2][…] Чэзена[d], Папская вобласць
Смерць	20 жніўня 1823(1823-08-20)[1][3][…] (81 год) Рым, Папская вобласць[4]
Пахаванне	Сабор Святога Пятра
Бацька	Scipione Maria Niccolo Chiaramonti[d][5]
Маці	Giovanna Coronata Ghini[d][5]
Прыняцце свяшчэннага сану	1765
Кардынал з	1785
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У час яго пантыфікату важным юрыдычным дакументам касцёлу стала падпісаная ў 1801 годзе Піем VII і Напалеонам Банапартам дамова (канкардат) паміж апостальскай сталіцай і Францыяй, якая стала ўзорам для падпісання дамоў паміж Ватыканам і іншымі краінамі Еўропы і Лацінскай Амерыкі. Асноўныя ўмовы канкардату палягалі на тым, што:

• Каталіцызм абвяшчаўся «рэлігіяй большасці французаў», аднак каталіцызм не лічыўся афіцыйнай рэлігіяй і захоўвалася свабода веравызнання, у прыватнасці, для пратэстантаў.
• Папа меў права здымаць епіскапаў, аднак дазвол на заняцце даваў французскі ўрад.
• Дзяржава аплачвала царкоўныя выдаткі, а духавенства дае клятву вернасці дзяржаве.
• Царква адмаўляецца ад усіх прэтэнзій на зямлю, забраную ад яе пасля 1790 году.

Яшчэ ў 1801 годзе, па просьбе расійскага імператара Паўла І Папа Пій VII аднавіў ордэн езуітаў у Расійскай імперыі, а ў 1814 годзе аднавіў ордэн па ўсім свеце, назваўшы энцыкліку, якая пра гэта абвяшчала, «Sollicitudo omnium ecclesiarum» — Клопат пра ўсю царкву.