Пітэр Мэнсфілд
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Сэр Пітэр Мэнсфілд (англ.: Peter Mansfield; 9 кастрычніка 1933[1][2][…], Ламбет[d], Лонданскае графства — 8 лютага 2017[3][1][…], Нотынгем, Усходні Мідленд[d])[6] — англійскі фізік, які ў 2003 годзе атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне разам з Полам Лотэрбурам за адкрыцці ў галіне магнітна-рэзананснай тамаграфіі (МРТ). Мэнсфілд быў прафесарам Нотынгемскага ўніверсітэта[7][8][9][10].
.svg){kind=link}
Remove ads
Ранні перыяд жыцця
Мэнсфілд нарадзіўся ў Ламбеце, Лондан, у сям’і Сідні Джорджа (1904—1966) і Ліліян Роўз Мэнсфілд (1905—1984; у дзявоцтве Тэрнер). Мэнсфілд — малодшы з трох сыноў, Конрада (нар. 1925) і Сідні (нар. 1927).
Мэнсфілд вырас у Кэмбервеле. Падчас Другой сусветнай вайны ён быў эвакуяваны з Лондана, спачатку ў Севенакс, а затым двойчы ў Торкі, Дэвон, дзе ён абодва разы змог застацца з адной сям’ёй. Па вяртанні ў Лондан пасля вайны школьны настаўнік сказаў яму здаць экзамен. Ніколі раней не чуючы пра экзамен і не маючы часу на падрыхтоўку, Мэнсфілд не здолеў атрымаць месца ў мясцовай гімназіі. Аднак яго адзнака была дастаткова высокай, каб пайсці ў цэнтральную школу ў Пекхэме. У 15 гадоў настаўнік сказаў яму, што навука не для яго. Неўзабаве пасля гэтага ён пакінуў школу, каб працаваць памочнікам друкара.
Ва ўзросце 18 гадоў, захапіўшыся ракетнай тэхнікай, Мэнсфілд уладкаваўся на працу ў Дэпартамент ракетнага руху Міністэрства паставак у Уэсткот, графства Бакінгемшыр. Праз васемнаццаць месяцаў яго прызвалі на нацыянальную службу.
Remove ads
Адукацыя
Праслужыўшы ў арміі на працягу двух гадоў, Мэнсфілд вярнуўся ў Уэсткот і пачаў вучыцца на вышэйшым узроўні ў вячэрняй школе. Праз два гады ён быў прыняты на вывучэнне фізікі ў каледж каралевы Марыі Лонданскага ўніверсітэта.
Мэнсфілд атрымаў ступень бакалаўра ў каледжы каралевы Марыі ў 1959 годзе. Яго дыпломны праект, якім кіраваў Джэк Паўлз, заключаўся ў стварэнні партатыўнага транзістарнага спектрометра для вымярэння магнітнага поля Зямлі. Бліжэй да канца гэтага праекта Паўлз прапанаваў Мэнсфілду пасаду ў сваёй даследчай групе ЯМР (ядзерны магнітны рэзананс). Зацікаўленасць Паўлза была ў вывучэнні малекулярнага руху, у асноўным вадкасці. Праект Мэнсфілда заключаўся ў стварэнні імпульснага ЯМР-спектрометра для вывучэння цвёрдых палімерных сістэм. У 1962 годзе атрымаў ступень доктара філасофіі; яго дысертацыя была на тэму "Рэлаксацыя пратоннага магнітнага рэзанансу ў цвёрдых целах пераходнымі метадамі ".
Remove ads
Кар’ера
Пасля атрымання ступені доктара філасофіі Мэнсфілд быў запрошаны ў дактарантуру з Чарлі Сліхтэрам ва Універсітэт Ілінойса ў Эрбане-Шампейне, дзе ён правёў ЯМР-даследаванне легаваных металаў.
У 1964 годзе ён вярнуўся ў Англію, каб выкладаць у Нотынгемскім універсітэце, дзе ён мог працягнуць навучанне ў галіне шматімпульснага ЯМР. Ён быў паслядоўна прызначаны старшым выкладчыкам у 1968 годзе і чытачом у 1970 годзе. У гэты перыяд яго каманда распрацавала абсталяванне для МРТ з дапамогай грантаў Савета медыцынскіх даследаванняў. Толькі ў 1970-х гадах з распрацоўкамі Пола Лотэрбура і Мэнсфілда ЯМР можна было выкарыстоўваць для атрымання малюнкаў цела. У 1979 годзе Мэнсфілд быў прызначаны прафесарам кафедры фізікі да выхаду на пенсію ў 1994 годзе.
- 1962: навуковы супрацоўнік фізічнага факультэта Універсітэта Ілінойса
- 1964: выкладчык фізічнага факультэта Нотынгемскага ўніверсітэта
- 1968: старшы выкладчык кафедры фізікі Нотынгемскага ўніверсітэта
- 1970: чытач, фізічны факультэт Нотынгемскага ўніверсітэта
- 1972—73: старэйшы наведвальнік Інстытута медыцынскіх даследаванняў Макса Планка, Гейдэльберг
- 1979: прафесар кафедры фізікі Нотынгемскага ўніверсітэта
Мэнсфілду прыпісваюць вынаходніцтва «вылучэння зрэзаў» для МРТ — гэта значыць метаду, з дапамогай якога можна выбарачна адлюстраваць лакалізаваны восевы зрэз суб’екта, а не ўвесь суб’ект[11] — і разуменне таго, як радыёсігналы ад МРТ могуць быць матэматычна прааналізаваны, што робіць магчымасць інтэрпрэтацыі сігналаў у карысны вобраз. Яму таксама прыпісваюць выяўленне таго, наколькі хуткая візуалізацыя можа быць магчымай, распрацаваўшы пратакол МРТ, які называецца эха-планарнай візуалізацыяй. Эхапланарная візуалізацыя дазваляе збіраць узважаныя выявы T2* у шмат разоў хутчэй, чым гэта было магчыма раней. Гэта таксама зрабіла магчымай функцыянальную магнітна-рэзанансную тамаграфію (фМРТ).
Падчас працы ў Нотынгемскім універсітэце Мэнсфілд выпрабаваў першы прататып поўнага корпуса, усталяваны перад Калядамі 1978 года. Мэнсфілд быў настолькі зацікаўлены, што падахвоціўся праверыць гэта сам і зрабіў першае сканаванне жывога пацыента[12]. Прататып машыны зараз знаходзіцца на выставе ў медыцынскай секцыі Навуковага музея[13].
Remove ads
Узнагароды
- 1983 — Залаты медаль Таварыства магнітнага рэзанансу ў медыцыне
- 1984 — Сумесная ўзнагарода Залаты медаль і прэмія Каралеўскага таварыства Welcome Foundation
- 1986 — Абраны членам каледжа каралевы Марыі (цяпер Лонданскі ўніверсітэт каралевы Марыі)
- 1987 — Абраны членам Лонданскага каралеўскага таварыства
- 1987 — Абраны прэзідэнтам Таварыства магнітнага рэзанансу ў медыцыне
- 1988 — Медаль і прэмія Дадэла ад Інстытута фізікі
- 1988 — Медаль Сільвануса Томпсана Брытанскага інстытута радыялогіі
- 1989 — Медаль Антуана Беклера ад Міжнароднага таварыства радыялогіі і Інстытута Антуана Беклера ў Парыжы
- 1990 — Прэмія Маларда каралеўскага таварыства (сумесна з Джонам Малардам і Джымам Хатчынсанам)
- 1992 — Прэмія Міжнароднага таварыства магнітнага рэзанансу (сумесна з П. Лаўтэрбурам)
- 1993 — Прысвечаны ў рыцары
- 1993 — Сярэбраная таблічка Еўрапейскага таварыства магнітнага рэзанансу ў медыцыне і біялогіі
- 1993 — Абраны ганаровым членам Каралеўскага каледжа радыялогіі і ганаровым членам Брытанскага інстытута радыялогіі
- 1994 — Абраны ганаровым членам Таварыства магнітна-рэзананснай тамаграфіі і членам Таварыства магнітна-рэзананснай тамаграфіі
- 1995 — Прэмія Гарміш-Партэнкірхена за МРТ
- 1995 — Залаты медаль Еўрапейскага кангрэса радыялогіі і Еўрапейскага таварыства радыялогіі
- 1997 — Ганаровы супрацоўнік Інстытута фізікі
- 2003 — Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне па медыцыне з Полам Лотэрбурам
- 2009 — годзе прэм’ер-міністр Гордан Браўн уручыў Прэмію за жыццёвыя дасягненні
- 2016 — Астэроід 262972 Пітэрмансфілд, адкрыты астраномам Вінчэнца Сільвана Касулі у 2007 годзе, быў названы ў яго гонар
Remove ads
Асабістае жыццё
Мэнсфілд ажаніўся з Джын Маргарэт Кібл (нар. 1935) 1 верасня 1962 года[14]. У іх было дзве дачкі.
Мэнсфілд памёр у Нотынгеме 8 лютага 2017 года ва ўзросце 83 гадоў[15].
Зноскі
- Sir Peter Mansfield // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- Peter Mansfield // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.
- NNDB — 2002.
- Tributes to Professor Sir Peter Mansfield University of Nottingham
- Peter Mansfield interview on Desert Island Discs
- Sir Peter Mansfield Imaging Centre – The University of Nottingham. www.nottingham.ac.uk. Архівавана з першакрыніцы 13 January 2013.
- Peter Mansfield US Patents. Архівавана з першакрыніцы 14 April 2012.
- Slice selection. Radiology Cafe.
- Sir Peter Mansfield. 9 October 1933—8 February 2017. 2021-06-01.
{{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе|journal=(даведка) - Sir Peter Mansfield obituary (англ.). the Guardian (20 лютага 2017).
- The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2003. NobelPrize.org.
- MRI pioneer and Nobel laureate Sir Peter Mansfield dies (9 лютага 2017).
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads