Пётр з Ганёндза
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Пётр з Ганёндза (1525—30, Ганёндз, цяпер Падляскае ваяводства, Польшча — 15 верасня 1573) — ідэолаг Рэфармацыі ў Вялікім Княстве Літоўскім, антытрынітарый.
Remove ads
Біяграфія
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і[2][3]. Скончыў каталіцкую семінарыю і атрымаў капланскае пасвечанне. У 1551 г. скончыў Ягелонскі ўніверсітэт у Кракаве, удасканальваў веды ў Італіі, Швейцарыі. У 1554 прафесар сафістыкі ў Падуанскім універсітэце.
Паслядоўнік рэлігійна-філасофскага вучэння іспанскага вучонага М. Сервета і сацыяльна-палітычных ідэй мараўскіх антыбаптыстаў. Адмаўляў царкоўна-тэалагічную і філасофскую схаластычную традыцыі; выступаў супраць прыватнай уласнасці, сацыяльнай няроўнасці, войнаў, феадальнага права, свецкай улады, пакарання смерцю. Удзельнічаў у антытрынітарскіх сінодах, палемізаваў з С. Будным.
Выдаў на лацінскай мове творы «Супраць боскасці Ісуса Хрыста» (1557), «Аб першахрысціянскай царкве» (1563?; не зберагліся), на польскай мове «Пра Трох», «Пра сына Божага» і «Пра хрысціянскае хрышчэнне» (усе каля 1570).
Яго паслядоўнікі Павел з Візны, Якуб з Калінаўкі і інш.
Remove ads
Зноскі
- Deutsche Nationalbibliothek Record #131872532 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 12 жніўня 2015.
- Jan Skoczyński, Jan Woleński. Historia filozofii polskiej. — Warszawa: Wydawnictwo WAM, 2010. — С. 109.
- Циприан Сайна. Историческая хронология христианского ўнитарианства в Речи Посполитой. Часть 1. XVII век // Pistis. — 2011. — № 3.
Remove ads
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads