П’етра Перці

Джава́ні П’е́тра Пе́рці або Перэці (Giovanni Pietro Perti, Pietro Perty, Pretti, Peretti; 1648, Муджа, Швейцарыя — 1714, Вільня, Літва) — італьянскі барочны скульптар і архітэктар, адзін з вядучых еўрапейскіх скульптараў пачатку XVIII стагоддзя. Валодаў прадмесцямі Сніпішкі і Антокаль, якія знаходзіліся ва ўладанні Сапегаў^[2].

П’етра Перці
Дата нараджэння	16 кастрычніка 1648(1648-10-16)[1]
Месца нараджэння	Муджа[d], Breggia[d], Caneggio Subdistrict[d], акруга Мендрызіа[d], кантон Тычына, Швейцарыя
Дата смерці	1714
Месца смерці	Вільня, Віленскі павет, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Род дзейнасці	скульптар
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Палац Сапегаў паводле праекта Перці

Жывучы ў кантоне Тычына, Перці знаходзіўся пад уплывам італьянскага майстра Джавані Ларэнца Берніні^[3]. Атрымаў адукацыю ў Фларэнцыі. Пасля запрашэння Міхала Казіміра Паца большасць свайго жыцця Перці правёў у сталіцы Вялікага Княства Літоўскага, працуючы на магнацкія фаміліі.

Атрымаў вядомасць за мармуровыя ўпрыгожанні Касцёла Святых Пятра і Паўла (1677—1682), якія лічацца шэдэўрам літоўскага барока. Працаваў разам з Джаванні Марыя Галі  (італ.), які выконваў арнаментацыю вакол скульптур Перці. У 1689—1701 гадах Перці служыў у маёнтку вялікага гетмана літоўскага Казіміра Яна Сапегі.

На працягу сваёй кар’еры распрацаваў, узвёў і ўпрыгожыў найвыдатнейшыя помнікі літоўскага барока ў Вільні: палац Слушкаў (1690), палац Сапегаў (1691) і Касцёл Ісуса і кляштар трынітарыяў  (польск.) (пачатак у 1691 годзе, упрыгожаны ў 1700—1705 гадах)^[4], усе знаходзяцца ў прадмесці Антокаль. Аднавіў інтэр’ер і дызайн стукавай тынкоўкі алтара капліцы Св. Казіміра ў Віленскім кафедральным саборы (1686—1688).

Быў жанаты з дачкой Мікеланджэла Палоні Марыяй Магдаленай. Памёр у Вільні.