Рагнарок

Рагнарок^[1] у скандынаўскай міфалогіі — апошняя бітва паміж багамі і пачварамі, падчас якой загіне існы свет.

Рагнарок. Малюнак Іаханеса Гертса

Паводле вяшчунства, у дзень Рагнарока жахлівы воўк Фенрыр праглыне сонца, пагрузіўшы свет у цемру, а мора выйдзе з берагоў, калі з глыбінь выплыве сусветны змей Ёрмунганд. Да іх далучыцца і вогненны волат Сурт з палаючым мячом, які выпаліць зямлю, і валадарка замагільнага царства Хель, і падступны бог Локі разам з усімі інеістымі волатамі-ётунамі. Супраць іх выступяць усе асы на чале з Одзінам і ўсё эйнхерыі. Одзін сыдзецца ў бітве з Фенрырам і будзе ім забіты, Тор пазмагаецца са змеем Ёрмунгандам і заб’е яго, але і сам загіне ад яго яду. Пасля таго, як волат Сурт спаліць свет, ён адродзіцца зноў.

Вяшчунства аб Рагнароку зроблена мёртвай прадказальніцай Вельвай, якую адмыслова для гэтага на час ажывіў Одзін.

Гл. таксама

• Ragnarok — карэйская камп’ютарная MMORPG-гульня.
• Вусны пякельныя

Зноскі

1. Старажытнаскандынаўскае Ragnarøkr: ragna — родны склон ад regin — «уладары», «вялікія»; røk — «рок». Так, «Рагнарок» літаральна значыць «уладароў рок», па сэнсе — «рок багоў». Малодшая Эда ўвяла ва ўжытак хібны пераклад «захад» або «змярканне багоў» ад інш.-ісл. røkkr — «заход» (ім. Götterdämmerung — у прыватнасці, назва адной з опер Рыхарда Вагнера верагодна можна перакласці як «Згуба багоў».)