Раднавер’е

Раднаве́р’е (родная вера, родавер’е, родалюб’е, родабоства) — новы рэлігійны рух^[ru]-рэканструкцыя^[ru] неапаганскага^[ru] толку, асноўны напрамак славянскага неапаганства^[ru], які абвяшчае сваёй мэтай адраджэнне славянскіх дахрысціянскіх абрадаў і вераванняў^[ru]. Праводзяцца абрады «ачышчэння» («расхрэшчвання», вяртання да рэлігіі продкаў) і «імянарачэння» (атрымання новага славянскага паганскага імя^[ru][2][3]).

Калаўрат, сімвал неапаганства ў усходніх славян, меркавана узяты з замалёвак польскага мастака Станіслава Якубоўскага («Солнышко», 1923).^[1]

«Калаўрат» на эмблеме славацкага аб’яднання «Свет роднай веры».

Сімвал РУН-веры^[uk], украінскі Трызуб^[uk]-Яса на фоне прамяністага сонца.

«Рукі Бога^[pl]» — сімвал Роднай польскай царквы^[pl]).

Сімвал харвацкіх раднавераў («Perunova Svetinja»).

Гісторыя

Вытокі славянскага неапаганства (раднавер’я) узыходзяць да першай паловы XIX стагоддзя, калі ў 1818 годзе польска-расійскі этнограф Зарыян Даленга-Хадакоўскі у працы «Аб славяншчыне да хрысціянства» (польск.: O Sławiańszczyźnie przed chrześcijaństwem) выступіў за адраджэнне паганства і памылковасць хрысціянізацыі славян, а Браніслаў Трэнтоўскі^[ru] ў кнізе «Славянская вера, або Этыка, якая кіруе Сусветам» (польск.: Wiara słowiańska, czyli etyka piastująca wszechświat) (1848) пісаў, што славянскія багі — іпастасі адзінага, у тым ліку хрысціянскага, бога.